Μόνο νίκη με Παναγρινιακό, για να έχει ουσία το πρώτο διπλό

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Δεν μπορείς να πας πίσω, για ν’ αλλάξεις την αρχή. Μπορείς, όμως, να ξεκινήσεις από εκεί που είσαι, για ν’ αλλάξεις το τέλος.

Ο ΑΟ Χαλκίς πηγαίνει κόντρα στις ανοιχτές πληγές, στα προβλήματα που ταρακούνησαν τα θεμέλια και στο ελλειμματικό ρόστερ, με απουσίες δεδομένες (Κυριαζής-Μάρκου), λόγω τραυματισμών, αλλά και της τελευταίας στιγμής όπως αυτή του Ζαμάνη, λόγω ίωσης.

Δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά ότι το χθεσινό τρίποντο θ' αλλάξει το ριζικό του. Είναι, όμως, αρκετό για να γεμίσει με αισιοδοξία το ρεζερβουάρ ενός γκρουπ που είχε αδειάσει από ευχάριστα συναισθήματα και χαμόγελα.

Ο ΑΟΧ έμοιαζε με ξεθωριασμένη αφίσα σε τοίχο, αλλά χθες έβγαλε αντίδραση ομάδας που αρνείται να πετάξει λευκή πετσέτα. Ήταν συγκροτημένος κι έμεινε ζωντανός, με πρωταγωνιστή στη σκηνή τον Άγγελο Γκιόκα, ο οποίος άρχισε να κάνει απόσβεση μιας μεταγραφής που παραλίγο να "βουλιάξει" στον επαρχιακό δρόμο Αρτάκης-Χαλκίδας κι ευτυχώς αποφεύχθηκε το ποδοσφαιρικό «έγκλημα».

Ο Άγγελος έγινε αμέσως επιδραστικός και σημείο αναφοράς στο «9». Δεν είναι μονάχα ότι ξεκίνησε να γράφει το κοντέρ, αλλά η συνολική παρουσία του, το εκτόπισμα που έχει μέσα κι έξω από το κουτί, οι υποδοχές του, οι κερδισμένες μονομαχίες...

Ο Αιδήψιος Γιάννης Κυριακού (Τσούξον) απ’ την άλλη, είναι ένα παιδί που από τερματοφύλακας έγινε φορ (και μάλιστα από τους πλέον παραγωγικούς στην Α’ ΕΠΣΕ με τη φανέλα της Αιδηψού) κι όταν ο ΑΟΧ του ...έκλεισε το μάτι, δεν το σκέφτηκε καθόλου. Κατέβηκε από το βορρά για να γίνει κομμάτι του κυανόμαυρου παζλ και να συστηθεί στο κοινό της Χαλκίδας και της Γ’ Εθνικής.

Δεν έχει καταφέρει –ακόμη- να κουνήσει δίχτυα, αλλά θα γίνει κι αυτό, το έχει ανάγκη η ομάδα. Χθες πιστώνεται μια έξοχη ασίστ με γυριστή κεφαλιά στο πρώτο γκολ. Θαρρείς και είχε μάτια στην πλάτη, "οδηγώντας" την μπάλα με μοιρογνωμόνιο στην safe zone του Γκιόκα.

Προηγήθηκε εξαιρετική εκτέλεση φάουλ στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας (σ.σ. έμοιαζε -και- με κομπίνα δουλεμένη στην προπόνηση) από τον Αποστόλη Μπαλωμένο, ένα παιδί που βρίσκεται από την πρώτη μέρα στο ρόστερ κι έχει αγωνιστεί ...παντού (επιθετικός χαφ, αμυντικός χαφ, ακραίος μπακ με ανάποδο πόδι, εξτρέμ). Μόνο γάντια τερματοφύλακα δεν έχει βάλει.

Εννοείται πως 100% απαραίτητος είναι κι ο Ντοματάς, ο οποίος τις περισσότερες φορές έρχεται από τον πάγκο για να υπηρετήσει έναν συγκεκριμένο ρόλο. Ολοι είναι απαραίτητοι, κανείς δεν περισσεύει.

Οι 17χρονοι Λεσάι και Βελής ...επιστρατεύτηκαν για δεύτερη σερί φορά στην 11αδα, πραγματοποιώντας μεστή εμφάνιση. Δεν έγιναν ...Κωνσταντέλιας, αλλά απέδειξαν ότι μπορούν να γίνουν σημαντικές σταθερές για το παρόν και το μέλλον. Δεν παραπονέθηκαν, δεν σήκωσαν μπαϊράκι, περίμεναν καρτερικά την ευκαιρία τους και την άρπαξαν απ’ τα μαλλιά.

Κι αφού η νέα διοίκηση (με επίσημη ανακοίνωση) έβαλε πλάνο διετίας, για να οργανώσει από την αρχή την ομάδα, είτε μείνει, είτε όχι στην κατηγορία, αυτά τα δύο παιδιά μπορούν να γίνουν πυλώνες του πρότζεκτ. Με υπομονή και στήριξη στο νέο αίμα και με την παράλληλη προσθήκη έμπειρων μονάδων. 

Ο ΑΟΧ έχει μπροστά του μια γεμάτη εβδομάδα για να «τρέξει», να κατασταλάξει και να ολοκληρώσει κι άλλες κινήσεις, δίχως να δημιουργηθεί οικονομική ανισορροπία. Αν καταφέρει να συνδυάσει την «αυτάρκεια» με τις σωστές επιλογές θα έχει κάνει σημαντική πρόοδο και θα αυξήσει τις πιθανότητές του. Σε διαφορετική περίπτωση θα μαγειρέψει με τα υλικά που υπάρχουν.

Είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στην πόλη (δεν συζητάω για στέλεχος της ομάδας), που να θεωρεί ότι ο ΑΟΧ από βαρκούλα που θαλασσοδάρθηκε με την Πάργα και τη Φήκη, μετατράπηκε σε κρουαζιερόπλοιο, μετά το χθεσινό διπλό. Μην γίνουμε σαν τα προσκείμενα -στις μεγάλες ΠΑΕ- έντυπα, που την μία Κυριακή (στις νίκες) κυκλοφορούν με πρωτοσέλιδο "ομαδάρα-θαύμα" και "τρένο χωρίς φρένα" και την άλλη Κυριακή (στην ήττα) "όχι άλλο κάρβουνο".

Εννοείται μπράβο στα παιδιά, ήταν μάγκες χθες, αλλά τώρα καλούνται να ...εξαργυρώσουν το τρίποντο στο νομό Τρικάλων με ακόμη μια νίκη κόντρα στον Παναγρινιακό την ερχόμενη Κυριακή. Εντάξει, ο Παναγρινιακός είναι, δεν είναι και ο Παναιτωλικός. Ούτε χρειάζεται να κοιτάτε τη βαθμολογία, σπαζοκεφαλιά είναι, όπως και τα αποτελέσματα του ομίλου κάθε Κυριακή (ο Βύζας έχασε στα Μέγαρα από τον Πετριτή, έλεος). Και μετά, βήμα-βήμα, κι ότι γίνει.

Από σήμερα κιόλας μιλήστε στον κολλητό σας, στον διπλανό σας, στον γείτονά σας, ότι έχει αγώνα την Κυριακή στο Δημοτικό Στάδιο. Με ένα εισιτήριο, κάθε φίλαθλος μπορεί να φέρει μαζί του και έναν φίλο ή γνωστό του που θα μπει δωρεάν, ενώ για τους μαθητές όλων των σχολείων και το γυναικείο φύλο η είσοδος είναι ελεύθερη.

ΥΓ1: Πολυβόλο η Αρτάκη, άξιος διεκδικητής του τίτλου ο αχτύπητος Αμαρυνθιακός. Την Κυριακή εκτός από το ΑΟ Χαλκίς-Παναγρινιακός έχει και Ταμυναϊκός-Αρτάκη, το μεγάλο ντέρμπι της Α' ΕΠΣΕ. Η ομάδα του Αλιβερίου έκανε δυο διπλά σε Λάμψακο και Λουκίσια και πάει στο ντέρμπι με ανεβασμένο ηθικό για να ξαναμπεί στο κόλπο και να βάλει μπουρλότο στην κορυφή. Συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν Αιδηψός και Αναγέννηση Μαντουδίου που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει ήττα. Η Κάρυστος ρολάρει στο σπίτι της, το Νεοχώρι πανηγυρίζει την πρώτη του νίκη επί του Ηρακλή Ψαχνών. Τη λες και ...ιστορική επιτυχία απέναντι σε μια ομάδα με βαριά φανέλα. Στην τελευταία θέση της βαθμολογίας βρίσκεται η Ερέτρια και το σαββατιάτικο ματς στην έδρα της με τα Λουκίσια είναι "τελικός" και για τις δύο ομάδες. Για το κόλπο γκρόσο στη Λάμψακο θα πάνε τα Αλάτσατα. Ξεκινάει ο β' γύρος (όχι ακριβώς η αντίστροφη μέτρηση) και τα περιθώρια στενεύουν.

ΥΓ2: Πρωταθληματάρα λέει η Super League με τέσσερις διεκδικητές. Στη Β' Κατηγορία της Εύβοιας, Παντριαδικός και Ιστιαία μοιράζονται το ρετιρέ στον 1ο όμιλο και Προποντίδα και Μαρμάρι στον 2ο όμιλο. Η Προποντίδα έδειξε μέταλλο και μετά την πρώτη της ήττα από τον Ερμήλιο πέρασε σαν σίφουνας από τη Λάμψακο κόντρα στον Λήλα. Η ομάδα του Βασιλικού φέτος προσπαθεί να ξαναβρεί πατήματα, αλλά δεν παύει να είναι ο Λήλας. Και το διπλό της "Μπάρτσα" έχει ξεχωριστή σημασία.