Χάρηκαν Νέα Αρτάκη και Νέα Φιλαδέλφεια

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Το ντέρμπι φωτιά-κορυφής της Εύβοιας είχε πολλά κοινά σημεία με το ντέρμπι της Super League. Στο τέλος της ημέρας χάρηκαν η Νέα Αρτάκη και η Νέα Φιλαδέλφεια. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι στο νομό άλλαξε χέρια η κορυφή (μετά από 13 αγωνιστικές), η Αρτάκη άναψε φλας και προσπέρασε τον Αμαρυνθιακό σε δύσκολη στροφή του δρόμου, ενώ στη SL ο Παναθηναϊκός διατήρησε τα κλειδιά στο ρετιρέ (παραμένει home alone που προβλήθηκε 72 φορές μέσα στις γιορτές), αλλά έχει να βγάλει φύλλο πορείας με προορισμό τα Γιάννενα, την Τρίπολη, το Καραϊσκάκη, το Χαριλάου (έρχεται και ο ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο), όπως και η Αρτάκη έχει να επισκεφτεί το εξωτικό Αλιβέρι, τη Μακρυκάπα και φυσικά τη Βάθεια.

Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη από τον Παναθηναϊκό, πλησίασε περισσότερες φορές με αξιώσεις την αντίπαλη περιοχή. Το ίδιο συνέβη και στην Αρτάκη. Αλλά τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο Αμαρυνθιακός έφεραν τα ντέρμπι στα μέτρα τους για μεγάλο διάστημα με όπλο την αμυντική προσήλωση.

Παιχνίδια κέντρου και λεπτών ισορροπιών (απόλυτα λογικό), με πολλές διακοπές, που έκοβαν τον ... ρυθμό και διαχείριση δυνάμεων στα κομμάτια της έντασης και της πίεσης. Οι αντίπαλοι δεν ανοίχτηκαν και ακολούθησαν την πεπατημένη της συντηρητικής τακτικής, προσέχοντας τα νώτα τους.

Ο Αμαρυνθιακός έχει καταγράψει μια σημαντική φάση στο 0-0 με τον Π.Λ. Σκριβάνο για να παγώσει την Αρτάκη, ο Παναθηναϊκός με τον Μπερνάρ για να παγώσει την πιο ...καυτή «Αγιά Σοφιά» (και τα δύο γήπεδα είχαν 100% πληρότητα).

Αμφότεροι δεν εκμεταλλεύονται τις στιγμές τους, γνωρίζοντας ότι δεν θα βρουν αρκετές στο διάβα τους, με τους επιθετικούς Σπόραρ και Βεζιρτζόγλου «μπλοκαρισμένους».

Τα γκολ των γηπεδούχων σημειώνονται περίπου στο ίδιο λεπτό, στο 68’ σκόραρε ο Πινέδα, στο 66’ ο -ΑΕΚτζής- Γκέρσι Τόρα (σ.σ. ο Πινέδα στάνταρ δεν μεγάλωσε με το κασκόλ της Αρτάκης και την φωτογραφία του Χάρη Αλεξανδρή στο προσκεφάλι του).

Στη συνέχεια, αναμενόμενα Αρτάκη και ΑΕΚ επιλέγουν να παίξουν πίσω από την μπάλα, αλλά και με τη «φωτιά».

Και ο Παναθηναϊκός και ο Αμαρυνθιακός αγγίζουν την ισοπαλία στο φινάλε, οι πράσινοι με τον Χαλκιδέο Φώτη Ιωαννίδη (σ.σ. ο Θοδωρής Κωστάκης συνεχίζει να τα ...χώνει στον Γιοβάνοβιτς που δεν τον εμπιστεύεται περισσότερο), οι Αμαρύνθιοι με τον Μπατζέλη (και οι δύο μπαίνουν στο ματς αλλαγή).

Το θέαμα στο ευβοϊκό «μπράντεφερ» δεν ήταν ικανοποιητικό (καλύτερο και πιο γρήγορο ματς έγινε στην ΟΠΑΠ Αρένα), αλλά το διακύβευμα ήταν πολύ μεγάλο, για να σκεφτούν οι μονομάχοι να διαφημίσουν το ποδόσφαιρο. Η Αρτάκη ήξερε πολύ καλά ότι σε ενδεχόμενο -5, ο τίτλος -κατά πάσα πιθανότητα- θα γλίστραγε από τα χέρια της. Έπαιζε την μισή χρονιά, μπορεί και όλη. Η ομάδα της Βάθειας ...βολευόταν (και) με την ισοπαλία, για να διατηρήσει το +2 και να συνεχίσει να ορίζει την τύχη της κούρσας, όπως και ο Παναθηναϊκός σήμερα θα αισθανόταν πιο άνετα κρατώντας το +7. Πλέον έσφιξαν τα γάλατα.

Σε γενικές γραμμές και η νίκη της ΑΕΚ και της Αρτάκης κρίνονται δίκαιες. Η Αρτάκη δεν μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια, αντίθετα ο Αμαρυνθιακός πατούσε καλύτερα και είχε τον έλεγχο (στο μέτρο του εφικτού κόντρα σε μια ομάδα με πολλά κιλά εμπειρίας), κερδίζοντας και πολλές στατικές φάσεις, αλλά μετά το 20λεπτο ο ΑΟΝΑ κινήθηκε καλύτερα στα μεσοδιαστήματα, βρήκε κάθετες με τα ανεβάσματα του Μάριου Καρλατήρα και τις μεταβιβάσεις στους χαφ, αλλά και τον Μεγάλο και απείλησε περισσότερο, καταγράφοντας και δοκάρι.

Ο Αμαρυνθιακός στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου ήταν πιο επιθετικός και δημιούργησε προϋποθέσεις, έχοντας να διαχειριστεί και την απώλεια-ατυχία του Μπαλαμπάνη που θεωρείται παίκτης-κλειδί.

Η ομάδα της Βάθειας έδειχνε να διαχειρίζεται την κατάσταση και δέχθηκε ένα κρύο γκολ που ξεκίνησε από φάουλ και κατέληξε σε ολιγωρία της άμυνας, όπως ακριβώς κι ο Παναθηναϊκός.

Στην ευβοϊκή βερσιόν, ...Αραούχο έγιναν οι Μεγάλος και Στασινόπουλος. Ο δεύτερος με κεφαλιά-ξυράφι αλλάζει την πορεία της μπάλας, τόσο ...όσο να γίνει ασίστ και ο Γκέρσι Τόρα να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Και δεν είναι τυχαίο ότι γι' άλλη μια χρονιά οδηγεί την κούρσα των πρώτων σκόρερ.

Εχει ακούσει ...πολλά, αλλά βρίσκει τρόπο να εκθέτει τους haters που λατρεύουν να τον μισούν. Και πέρσι στην Ερέτρια αναδείχθηκε κορυφαίος γκολτζής της ευβοϊκής λίγκας, έχοντας έναν ρόλο περισσότερο δημιουργικό, ως second striker. Η επιλογή των Βαγιάννη-Καρβέλη το καλοκαίρι επικρίθηκε. Ο Βαγιάννης δεν είναι Μπέος στο σκάουτινγκ, αλλά αναρωτιόταν «ρε παιδιά, τον πρώτο σκόρερ της Α' ΕΠΣΕ φέρνω, γιατί κάνετε έτσι;». Ο Τόρα «έλιωσε» στο γυμναστήριο το καλοκαίρι (το αντίθετο του Μαρσέλο), έγινε «αθλητικός» που μετράει περισσότερο -και- από την όποια εκτελεστική ικανότητα και δικαιώνει τον "μεγαλομέτοχο" και τον κόουτς των ερυθροκίτρινων. 

Στο γκολ της ΑΕΚ έχει μεγάλη ευθύνη ο Μπρινιόλι (...ότι επηρεάστηκε από την κροτίδα ακούγεται περισσότερο σαν δικαιολογία), ο Φαλαγγίτης είναι δύσκολο να αντιδράσει.  

Είναι προφανές ότι η απόκρουση του Δημήτρη Ντουμάνη λίγο πριν ο Χουλιαράς σφυρίξει για τελευταία φορά θα μπει στο κάδρο των αναμνήσεων σε περίπτωση που η Αρτάκη κόψει πρώτη το νήμα. Δεν είναι μόνο η επέμβαση, είναι και το χρονικό σημείο που κατεβάζει τα ρολά. Η Αρτάκη δεν θα μπορούσε να αντιδράσει, δεν θα είχε ούτε το χρόνο, ούτε τα ψυχικά αποθέματα.

Το ...απρόβλεπτο που θα μπορούσε να εμφανίσει ο ΑΟ Χαλκίς ήταν η βασική φοβία του προπονητή του Τηλυκράτη Λευκάδας. Έδωσε εντολή να πιέσουν ψηλά και να κλέψουν μπάλες. Από κλέψιμο προήλθε το πρώτο γκολ των γηπεδούχων. Ο Μπρούνο κατέβηκε χαμηλά για την υποδοχή, τον περικύκλωσαν, δεν κατάφερε να κάνει περιστροφή και να βρει ελεύθερο συμπαίκτη του, η μπάλα χάθηκε στη μεσαία γραμμή, πήγε στα πλάγια, σέντρα και γκολ, με τον σκόρερ να τρυπάει το κέντρο της άμυνας. Πανομοιότυπο ήταν και το δεύτερο γκολ, με της αμύνης τα παιδιά να έχουν μεγάλες αποστάσεις. Παρότι το ξεκίνημα του Τηλυκράτη ήταν ιδανικό (2-0 πριν το τέταρτο), το πέναλτι που κέρδισε ο «Κατσαρίνιο» και η αποβολή του Λευκαδίτη στο 23' ήταν εξίσου ιδανική περίπτωση, για να ξαναρχίσει το ματς από την αρχή και να επιβεβαιώσει τους φόβους του κόουτς των αντιπάλων. Το πέναλτι χάθηκε από τον Μπρούνο (τον κατάλαβε ο Παρδαλός και έπεσε σωστά στη γωνία του) και όλα πήραν τον δρόμο τους.

Ο Ζουρούδης έκανε λόγο για σκληρές και γρήγορες αποφάσεις. Την Κυριακή ο Βύζας έρχεται στη Χαλκίδα με αέρα και αίσθηση ανωτερότητας. Στον ΑΟΧ επιβάλλεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο, ποια παιδιά θα συνεχίσουν να είναι κάτοικοι Χαλκίδας και ποια όχι. Ο ΑΟΧ επιβιβάστηκε στο τρένο, αλλά βρήκε θέση στο τελευταίο βαγόνι. Πλέον και βαθμολογικά ταξιδεύει στη γαλαρία. Η αγορά δεν σφύζει από επιλογές ...Γενάρη μήνα, ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνεις οικονομική υπέρβαση. Οι ομάδες χτίζονται το καλοκαίρι με συμμάχους το χρόνο και το χρήμα. Αν δεν έχεις αυτά τα δύο ή (και) το ένα, γίνονται μισές δουλειές. 

Όταν ανέλαβε ο Πρέλεβιτς πρόεδρος στον ΠΑΟΚ, σε μια εποχή που ο Δικέφαλος του Βορρά πολεμούσε με τα χρέη, απέσπασε την υπογραφή του Τσακαλέρη. Κατά τα Χριστούγεννα, πλησίασε ο Τσακαλέρης τον πρόεδρο Πρέλεβιτς σε μια προπόνηση στο Παλατάκι και του λέει "ρε Μπάνε, είπες θα παίρνουμε λίγα, αλλά θα τα παίρνουμε. Πέρασαν τέσσερις μήνες και δεν έχουμε πάρει ευρώ, τι θα γίνει;" Και γυρίζει ο Πρέλεβιτς και απαντάει: "Ρε Τσακαλέρη, αν είχαμε λεφτά, εσένα θα παίρναμε;" 

ΥΓ1: Ο κόουτς Τάκης Σπυρόπουλος επέστρεψε στον πάγκο της Αναγέννησης Μαντουδίου. Όπως είπε "το γήπεδο είναι το οξυγόνο" και τα παιδιά του, του έκαναν το καλύτερο δώρο στις τέσσερις γραμμές κόντρα στο λαβωμένο Αυλωνάρι.

ΥΓ2: Η Κάρυστος έκανε στροφή με σκοπό να αναδείξει νέα παιδιά από την περιοχή και πλέον κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Τι σημασία έχει αν βγει 5η ή 6η και πληρώνει παίκτες, που οι 10 στους 11 στο βασικό σχήμα είναι από την Αθήνα;

ΥΓ3: Ακόμη και το ισόπαλο αποτέλεσμα (0-0) του Σταυρού στη Μακρυκάπα, αλλά περισσότερο η καλή εμφάνιση, άσχετα αν δεν μετουσιώθηκε σε τρίποντο είναι απόδειξη ότι η ομάδα του Βογιατζή είναι ένα διαβασμένο γκρουπ με υπογραφή του προπονητή του.

ΥΓ4: Για τα Αλάτσατα το ματς με το Νεοχώρι ήταν "τελικός" και η ομάδα του Σκόνδρα ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της αναμέτρησης.

ΥΓ5: Ο Ελλήσποντος παίζει σωστό και οργανωμένο ποδόσφαιρο, με πλάνο και το σημαντικότερο είναι ότι παιχνίδι με παιχνίδι βελτιώνεται ολοένα και περισσότερο, δείγμα της αξιοπρόσεκτης δουλειάς του Κρόκου.