Οι Καθενοί ύψωσαν λάβαρο στο νταμάρι

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Τη δεκαετία του '80 χρονολογείται η τελευταία "επίσκεψη" των Καθενών στα ποδοσφαιρικά "σαλόνια" της Εύβοιας, ενώ λίγους μήνες μετά την περιπέτεια της συμμετοχής στα μπαράζ παραμονής της Β' ΕΠΣΕ, έβγαλαν τον μανδύα του κομπάρσου και ανέβηκαν στη σκηνή με πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οι μεταγραφές ποδοσφαιριστών με βιογραφικό και η διατήρηση στο ρόστερ παιδιών-«εργαλείων» που θα εξυπηρετούσαν το πλάνο του προπονητή Βασίλη Ντέμη αποτέλεσε την πρώτη -ηχηρή είναι αλήθεια- προειδοποίηση ότι ...έχει ο καιρός γυρίσματα.

Οι Καθενοί την περ. σεζόν βρέθηκαν στο ...ασανσέρ, αλλά αγνόησαν το κουμπί που έγραφε «ισόγειο». Αντιστάθηκαν και μετατράπηκαν σε …Γαλατικό χωριό κόντρα σε ομάδες με υπολογίσιμο brandname.

Κάποτε ο αείμνηστος Ηλίας Κουτσουφλάκης -που έπαιζε την μπάλα για κομπολόι, παρέα με τον πρωινό καφέ-, προφανώς σε χρονιά-πισωγύρισμα για τη Δόξα Προκοπίου, αν θυμάμαι καλά το timing, ξεστόμισε μια φράση που μνημονεύεται μέχρι και σήμερα. «Μπάλα παίζεις και στην Α’, μπάλα παίζεις και στην Β’» είχε πει. Σε ελεύθερη μετάφραση, στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο η κάθε σπιθαμή γης που εκπροσωπείται στον χάρτη της στρογγυλής θεάς, δεν χαρακτηρίζεται από τα λούσα και τα μεγαλεία, αρκεί να κλωτσάει το τόπι και να είναι σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της.

Για την ΑΕ Καθενών η σωτηρία στο «παρά ένα» έγινε λάβαρο κορυφής, σαν αυτό που ύψωσε στο νταμάρι το απόγευμα του Σαββάτου.

Λειτούργησε σαν φιάλη οξυγόνου που την έβγαλε από το βυθό και την έσπρωξε στην επιφάνεια του ωκεανού, τη στιγμή που την γυρόφερναν καρχαρίες, ψάχνοντας το θήραμα. Σώθηκε, δεν έγινε «μεζές» και πλέον απολαμβάνει το κατόρθωμά της, χωρίς -απαραίτητα- να τρέφει αυταπάτες. «Θα είμαστε ρυθμιστές, η Τριάδα, η Ιστιαία και η ΑΕΧ θα κυνηγήσουν την πρωτιά» μου είπε κοντινός άνθρωπος της ομάδας, μια ώρα πριν την σέντρα στον αγώνα με το χαλκιδέικο συγκρότημα. Δεν σκαρφίστηκε κάποιο κόλπο για να υπνωτίσει τους αντιπάλους που ήταν δίπλα και άκουγαν, μοιάζει με την ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων, χωρίς το χωριό να «τυφλώνεται» από το φως της μαρκίζας που γράφει το όνομα της ομάδας με κεφαλαία γράμματα. Στο ποδόσφαιρο όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και οι εκπλήξεις είναι καλοδεχούμενες, πρώτα απ' όλα για το ίδιο το προϊόν.

Οι Καθενοί είναι ένα δεμένο γκρουπ με νεαρά παιδιά που βελτιώνουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους και τρέχουν ασταμάτητα. Στο ντέρμπι με την ΑΕΧ για 20-25 λεπτά έψαχναν προσανατολισμό, ένα καταφύγιο για να σταματήσουν το γερό μπάσιμο των γηπεδούχων. «Τους χάνουμε συνέχεια και βγαίνουν με παίκτη παραπάνω» φώναζε ο προπονητής και …χτύπησε το ξυπνητήρι. Σε ματς με ποιοτικό αντίπαλο, γνωρίζεις ότι άμα βγάλεις ανώδυνα το πρώτο 20λεπτο, αγοράζεις χρόνο για να (συ)μαζευτείς και να ψάξεις τη στιγμή σου για να τον ρίξεις στο καναβάτσο.

Η ΑΕΧ έφτανε στην αντίπαλη περιοχή με σχετική ευκολία και όλα έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου οι Χαλκιδέοι να κρατήσουν το μομέντουμ του αγώνα. Οι Καθενοί άντεξαν στους κραδασμούς, απόρροια συνολικής προσπάθειας, αλλά προηγουμένως έβαλε το …χεράκι του ο έμπειρος «πορτιέρε» Χρήστος Μωραΐτης.

Οταν χρειάστηκε ...κατέβασε τα ρολά. «Εδώ που φτάσαμε, κάθε παιχνίδι είναι must win» είπε στο egnomi.gr, γνωρίζοντας ότι δεν πήγε μέχρι το νταμάρι για να περάσει ένα ανέμελο απόγευμα, αλλά για να δώσει μια μάχη απ' αυτές που καταξιώνουν ένα γκρουπ και μπορεί να αλλάξουν το ριζικό του. 

Οι Καθενοί βγήκαν από το καβούκι τους, επιχείρησαν κούρσες από τα άκρα, ανεβάζοντας ψηλά –και- τα ακραία μπακ, κυκλοφόρησαν την μπάλα στα μεσοδιαστήματα, αύξησαν την ένταση, ανέβασαν τον ρυθμό, έπαψαν οι γιόμες, η αμυντική γραμμή απέκτησε σφριγηλή ταυτότητα, κατάλαβαν ότι δεν μπορεί να γίνει η δουλειά, αν συνέχιζαν στο ίδιο μοτίβο.

Ο σκόρερ Γιάννης Λάμπρου είναι «ζιζάνιο», ενίοτε με εκρήξεις θυμού, δεν μπαίνει εύκολα σε καλούπι, κάποιες φορές είναι ανέκφραστος, κάποιες άλλες «φοράει» το πιο σαρκαστικό χαμόγελο, σαν να προετοιμάζει το έδαφος. Είναι ψυχρός εκτελεστής. Ακόμη κι αν δεν τον συμπαθείς, οφείλεις να το παραδεχτείς. Εμπνεύστηκε από το περιβάλλον, είδε το νταμάρι σαν …πεδίο βολής και σε κλάσματα του δευτερολέπτου πάτησε την σκανδάλη. Το δυνατό σουτ είναι το φόρτε του, κυνικός, κρύο αίμα, αν λοκάρει τον στόχο, τα αλεξίσφαιρα γιλέκα μοιάζουν με χαρτοπετσέτες.

Η ΑΕ Χαλκίδας καλείται να ανασυνταχθεί, χάθηκαν δυο σερί ντέρμπι από τα οποία έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο με παράπονα, αλλά όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, οι ζόρικοι συνεχίζουν.

Την ερχόμενη Κυριακή στο γήπεδο του Πάλιουρα διασταυρώνουν τα ξίφη τους οι συνδημότες και συγκάτοικοι στην κορυφή ΑΕ Καθενών και Παντριαδικός, την ώρα που ...απλώνεται μπροστά μας η προοπτική μιας μονομαχίας Βραζιλίας-Αργεντινής με φόντο τον τελικό του Μουντιάλ.

Η ΑΕ Καθενών και η Τριάδα δεν θα χορέψουν ούτε σάμπα, ούτε τανγκό, αλλά οφείλουν να διατηρήσουν σβηστό το φυτίλι της -όποιας- αντιπαράθεσης και να συμβάλλουν στο να διεξαχθεί ένα ντέρμπι-διαφήμιση για το ευβοϊκό ποδόσφαιρο.

Οι Καθενοί βρέθηκαν στο ...διάβα μου και στο Στάδιο Χαλκίδας την Κυριακή. Περνώντας την πόρτα αντίκρισα τον γνωστό φίλαθλο Γιάννη Κούκουρα (φωτό πάνω) με καπελάκι της ομάδας, καμαρωτός-καμαρωτός.

«Δεν πάω πολύ συχνά στο χωριό, αλλά υποστηρίζω την ομάδα και παρακολουθώ την πορεία της» είπε και …έστρεψε το ενδιαφέρον του στην αναμέτρηση της ομάδας της Χαλκίδας που έκανε το χρέος της και πέταξε από πάνω της το «βάρος» της κατάκτησης της πρώτης νίκης.

Ο ΑΟ Χαλκίς, με τους Μπρούνο και Κυριαζή (σημαντικοί στο κομμάτι της ανάπτυξης) να βλέπουν το ματς από τον πάγκο, ακύρωσε ανασταλτικά και το τελευταίο ίχνος βλέψης των φιλοξενούμενων. Με το σκορ να κυλάει στο 1-0, (παρότι ο Ναυπακτιακός υστερεί έναντι του Πετριτή) στα μισά του β' ημιχρόνου έκανα -χωρίς να το θέλω- δεύτερες σκέψεις, ότι μπορεί να γίνουμε στο ίδιο έργο θεατές. Δεν θέλει και πολύ. Ευτυχώς, την πρώτη και τελευταία φορά που χρειάστηκε να επέμβει ο γκολκίπερ Σιδεράκης, έσωσε την εστία του, πραγματοποιώντας μια -εξαιρετικά- δύσκολη απόκρουση (βλέποντάς τη και στο βίντεο, μου φάνηκε ακόμη δυσκολότερη -με το ένα χέρι- απ' όσο νόμιζα αρχικά).  

Ο Γιώργος Ζαχαράκης στο γκολ κέρδισε την δεύτερη μπάλα, ζύγισε το σουτ και έκανε το ιδανικό, το τέλειο, το απόλυτο.

Ο ΑΟΧ καλείται να βρει γκολ και από τους φορ του, η εικόνα του ματς δεν βοήθησε ούτε τον Αλ Μπασάμ, ούτε τον Κυριακού να φανούν απειλητικοί. Για την περίπτωση του Κάμερον δεν θα κινητοποιηθεί και η υπηρεσία του «silver alert», έχει να ασχοληθεί με σοβαρότερα ζητήματα, ωστόσο καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσει το τοπίο, να ξέρει και ο Ζουρούδης ποιους υπολογίζει. Για την ώρα, Κάμερον «γιοκ».

Next stop ...Λεκίμμη Κέρκυρας, η οποία έβαλε 5 γκολ μέσα στην Ζάκυνθο, αλλά ο ΑΟΧ δεν τρομάζει, όπως δεν τρόμαξε και στα Τρίκαλα που έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση.

ΥΓ1: Οι Καθενοί άλωσαν το νταμάρι, το ίδιο και το Αυλωνάρι (3-0 μέσα στα Αλάτσατα). Σπουδαία και δίκαιη νίκη για μια ομάδα με πολλά προβλήματα, που αρνείται να πετάξει λευκή πετσέτα. Ο κόουτς Γιάννης Μπασούκος είναι μαχητής και έχει αποδείξει -πολλάκις- ότι δεν παρατάει τα όπλα.

ΥΓ2: Δροσιά και Αιδηψός έδειξαν τα δόντια τους, νίκη-βάλσαμο για την Κάρυστο. Για τον Αμαρυνθιακό, την Αρτάκη και τον Ταμυναϊκό, ισχύει το ...τσαφ-τσουφ, το τρένο περνά. Ενα θα φτάσει στον τελικό προορισμό, ο τίτλος θα κριθεί στα μεταξύ τους παιχνίδια.