Το μισογεμάτο ποτήρι της Χαλκίδας, οι μάχες στην Εύβοια και η ...Λίλα Κουντουριώτη

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Χθες ξεκίνησα να πάω στη Δροσιά, για να δω το παιχνίδι ΑΠΚΟ-Μαντούδι, κατέληξα στο γήπεδο της Λαμψάκου και τελικά ...χάζευα τη Χαλκίδα από το κινητό στο youtube (στο μεταξύ τυχαία το έβαλα, είπα από μέσα μου ...λες να το δείχνει και έπεσα πάνω στο ματς, φοβερό).

Το παιδί που έκανε τη μετάδοση ήταν πολύ τίμιο, μια χαρά τα έλεγε, αλλά κάθε φορά που περνούσε το κέντρο το Υπατο, ο ίδιος γινόταν ...Θαναηλάκης και στο ...τσακ γλιτώσαμε το καρδιακό.

Ο παίκτης του Υπάτου βρισκόταν μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής της Χαλκίδας και νόμιζες ότι έχει μπει ήδη με την μπάλα στα δίχτυα.

Πραγματοποιήθηκε και η κλήρωση της φάσης των «16» του Κυπέλλου Ελλάδας σήμερα το μεσημέρι. Η Αρτάκη δεν ήταν στην κλήρωση, αποκλείστηκε νωρίς... με τον γνωστό τρόπο (μην ξύνουμε πληγές). 

Εκεί ήταν ο Απόλλων Παραλιμνίου και ο Αγιος Νικόλαος (γι' αυτό το αναφέρω) και μάλιστα θα παίξουν μεταξύ τους, οπότε ένας από τους δυο θα βρεθεί στα προημιτελικά. Γιατί να μην έφτανε και η Αρτάκη στους "16"; Θα μου πεις εδώ δεν πρόλαβε να ξεκινήσει. 

Τον Παναργειακό Άργους Ορεστικού, τον ερχόμενο αντίπαλο της Χαλκίδας (τον Αστέρα Πετριτή) και τον Ιωνικό Ιωνίας (ούτε καν Νίκαιας) απέκλεισε o Απόλλων Παραλιμνίου.

Τη διαδικασία παρουσίασε η δασκάλα μου, η Ζέτα Θεοδωρακοπούλου, η οποία ...πετάει από κλήρωση σε κλήρωση.

Χθες, περιγραφή στο ματς ΠΑΟΚ-Βόλος για λογαριασμό της Nova έκανε ο Ηλίας Βλάχος με τον οποίο καθόμασταν στο ίδιο θρανίο στη σχολή (φανατικός Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Ηλίας).

Δεν ζήλεψα που ο Βλάχος ήταν στην Τούμπα κι εγώ στη Λάμψακο (στην Τούμπα έχω βρεθεί ...εκατοντάδες περισσότερες φορές από τον Βλάχο, ενώ αυτός δεν έχει πάει στη Λάμψακο). Περισσότερο τυχερός είναι που συνεργάζεται με την Λίλα Κουντουριώτη.

Την ...τύχη του Βλάχου δεν είχε ο ΑΟ Χαλκίς, ο οποίος ήταν συμπαγής, οι ευκαιρίες του Υπάτου δεν ήταν ...για να τρέμει το φυλλοκάρδι σου (αν εξαιρέσεις την περιγραφή) και μολονότι η ομάδα της Εύβοιας ηττήθηκε με σκληρό τρόπο από στημένη μπάλα (φάουλ) στο 88’, η εμφάνιση κόντρα σε μια από τις –θεωρητικά- πιο δυνατές ομάδες του ομίλου (και μάλιστα μακριά από τη Χαλκίδα) θα (πρέπει να) αποτελέσει τη βάση για την εξέλιξη του γκρουπ.

Το ποδόσφαιρο είναι στιγμές και ο ΑΟΧ το πλήρωσε. Στο ποδόσφαιρο ζεις και πεθαίνεις μ' αυτό. Ο Ζουρούδης δεν έψαξε άλλοθι, δεν κρύφτηκε, δεν του έφταιξε ο ανάδρομος Ερμής, δεν αμφισβήτησε το φάουλ, δεν πέταξε σπόντα στον διαιτητή. Ενα γκολ στο 90’ δεν είναι ατυχία, όταν στο μεγαλύτερο κομμάτι περιορίζεσαι σε παθητικό ρόλο. «Ενα γκολ μπορείς να το φας και στο 100’» είπε ο Ζουρούδης και πρόσθεσε «δεν είναι δικαιολογία ότι η ομάδα φτιάχτηκε την τελευταία στιγμή».

Ο ΑΟΧ θ' αποκτήσει ψυχολογία, αυτοπεποίθηση και ισορροπία μέσα από τα θετικά αποτελέσματα. Αλλά ο ΑΟΧ που βράχηκε μέχρι το κόκκαλο στην καλοκαιρινή καταιγίδα, δεν θα ανοίξει ομπρέλα στην πρώτη ψιχάλα.

Ο Σιδεράκης ήταν αρκετά καλός κάτω από τα δοκάρια, έπεσε στην πορεία της μπάλας (μπορεί ...μισό κλικ καθυστερημένα), αλλά το γκολ-φάουλ έχει να κάνει και με την ικανότητα του εκτελεστή. Ο Ζουρούδης γέμισε το κέντρο και δημιούργησε προβλήματα στην ανάπτυξη των Βοιωτών, που δεν έχασαν τις τρανταχτές ευκαιρίες, ούτε έδειξαν ότι είναι καμιά σούπερ ομάδα (οργανωμένη σίγουρα).

Επιθετικά ο ΑΟΧ δεν φάνηκε, ήταν ακίνδυνος, δεν κατάφερε να δημιουργήσει, δεν πέρασε και το πιο δύσκολο απόγευμα της ζωής του ο «πορτιέρε» του Υπάτου. Ο Ζουρούδης προσπάθησε με την ταυτόχρονη είσοδο των Αλ Μπασάμ και Κάμερον να δώσει πλάτος στο γήπεδο, τα παιδιά δεν μπόρεσαν να δώσουν το κάτι παραπάνω.

Ο ΑΟΧ οφείλει να δει το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο, προφανώς να ανοίξει λογαριασμό με τις νίκες στα εντός έδρας ματς, αρχής γενομένης από τον αγώνα της Κυριακής με τον Αστέρα Πετριτή Κέρκυρας και ...κάτι θα πάρει και στα εκτός.

Υπάρχουν κι αυτοί που νομίζουν ότι η Χαλκίδα έγινε η ...Νάπολι και έπρεπε στην Αλίαρτο να παίξει μπαλάρα!

Η Αρτάκη είναι αναμφίβολα καλύτερη από ...πέρσι, που αγωνιζόταν στη Γ’ Εθνική. 

Η Αρτάκη στα Ψαχνά μετέτρεψε το «πάλαι ποτέ κραταιό» ντέρμπι σε παράσταση για ένα ρόλο και λίγο-πολύ ήταν αναμενόμενο. Ηταν πολύ πιεστική από τα πρώτα λεπτά, μια αγκρέσιβ ομάδα, με ξεκάθαρο προσανατολισμό και σύνδεση ποιοτικών χαρακτηριστικών. Στην άμυνα δεσπόζουν οι Τσούπρος και Στασινόπουλος. Ο δεύτερος δεν είναι καθαρός στόπερ, αλλά μετά την αποχώρηση Καραμπά η επιλογή να αγωνιστεί στο κέντρο της άμυνας ήταν συνειδητή και πάρθηκε νωρίς.

Ο Ζουλιώτης παραμένει σταθερή αξία. Στο κέντρο ξεχωρίζουν με την παρουσία τους οι Ντελέκος και Ταυταρίδης με πολλά τρεξίματα, ενώ ο Ζαχαρόπουλος (με το περιβραχιόνιο του αρχηγού) πήρε σωστές αποφάσεις και τα …εύσημα από τον Καρβέλη. Ακόμη: Σεϊνταράσι, Μεγάλος, Τόρα, Κουτρόπουλος, Μ. Καρλατήρας, Χατζηστάμου, Σιαράπης, Χαλιώτης, Χρ. Ζουρμπουλής, Γκιόκας, Γιαννόπουλος, Λάζρι (ήταν στην εξέδρα), Βρέττος (θα γυρίσει πιο δυνατός μετά τον τραυματισμό του), αλλά και Κανάνι (φωτό κάτω δεξιά με Βρέττο και Λάζρι), ο οποίος ξεκίνησε ατομικό πρόγραμμα και ...μετά το μουντιάλ θα αποτελέσει αξιόπιστη λύση στα εξτρέμ, όπου η Αρτάκη έψαχνε βέλος στη φαρέτρα.

Οσον αφορά την επίμαχη φάση με τα περιβόητα δίχτυα… Με το σκορ στο 0-1, ο Μεγάλος σουτάρει, οι περισσότεροι (σχεδόν όλοι) μέσα από το γήπεδο είδαμε γκολ, έτσι φάνηκε, προσωπικά θα έχανα και στοίχημα.

Ο ενδοιασμός μου δεν είχε να κάνει με το εάν η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα, αλλά αν προηγήθηκε κάτι άλλο και ακυρώθηκε το -υποτιθέμενο- γκολ. Από την άλλη, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο βοηθός Ιωάννου θα έκανε ένα τόσο σοβαρό λάθος, να ακυρώσει ως ...άουτ ένα κανονικό γκολ! Κι όμως, δικαιώθηκε ο βοηθός -και χωρίς VAR- και αποδείχθηκε γατόνι (σ.σ. κάτω, οι διαμαρτυρίες των παικτών της Αρτάκης).

Στο ημίχρονο ανέβηκα στα δημοσιογραφικά ...πεπεισμένος ότι ο Μεγάλος βρήκε ...εσωτερικό και όχι εξωτερικό δίχτυ. Μου είπε ο Δημήτρης ο Βαλκάνος ότι μέσω μιας κάμερας (μάλλον αυτή κάτω στη φωτό που είναι σαν καμηλοπάρδαλη) είδαν τη φάση σε βίντεο και η μπάλα περνάει από την εξωτερική πλευρά των διχτύων, τα οποία είχαν τρύπα.

Φανταστείτε τώρα, φέτος, να γίνει μια παρόμοια φάση σε αγώνα Αρτάκη-Αμαρυνθιακός ή το αντίστροφο, θα μαζευτούμε όλοι στο κέντρο του γηπέδου και μετά θα περάσει ο Παπακυριάκος με το ελικόπτερο να μας πετάει σχοινιά για να σκαρφαλώσουμε.

Πάντως, δεν ήταν μόνο τα δίχτυα σε κακή κατάσταση. Στο γήπεδο δεν υπήρχαν σημαιάκια κόρνερ, ούτε και γραμμές (...ίσα που φαινόταν ο ασβέστης). Αυτή δεν ήταν εικόνα γηπέδου.

Αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η διοίκηση του Ηρακλή για να τα …φέρει βόλτα, είναι βαρύ το φορτίο, αγωνιστικά ο Ηρακλής σε δυο ματς δέχθηκε δέκα γκολ, έγινε επί της ουσίας αυτό που φοβόταν το καλοκαίρι, αλλά το είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του, ότι μπορεί να συμβεί. Αλλά άσχετα με το αγωνιστικό, καλό θα ήταν να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στο γήπεδο. Για το γήπεδο των Ψαχνών μιλάμε. Διαφορετικά να πάμε δίπλα να παίξουμε τένις.

Το Αυλωνάρι έβγαλε αυταπάρνηση στη Λάμψακο. Δεν σφυροκοπήθηκε, ούτε έπεσε από το ποτάμι και βρήκε πορτοφόλι. Από τη στιγμή που μπήκε στο γήπεδο -για το β’ ημίχρονο-, δημιούργησε τις προϋποθέσεις, το κυνήγησε, πήρε τα ρίσκα του και στο τέλος (Χ)αμογέλασε.

Οσο για τον Ελλήσποντο, το θεωρώ αδιανόητο ότι αυτή η ομάδα μπορεί να κινδυνέψει, αλλά όσο δεν έρχονται νίκες σε παιχνίδια που δείχνει ότι τα «έχει», τόσο θα μεγαλώνει η ανασφάλεια και ο εκνευρισμός. Θεωρώ ότι ο Κρόκος και οι παίκτες του είναι θέμα χρόνου να βρουν την άκρη του νήματος.

Σπουδαίο διπλό του Ταμυναϊκού στην μαχητική Αιδηψό που τον κόντραρε στα ίσια, αλλά η ομάδα του Αλιβερίου σπάει όλα τα μπλόκα.

Respect στον Κώστα Τζάβρα του ΑΟ Λουκισίων και τον Νίκο Βελαέτη του ΑΚΠΟ Δροσιάς.

Η Δροσιά κουβαλάει την ηρεμία του Γιώργου Λάμπρου. Δεν πανικοβάλλεται, βρέθηκε πίσω στο σκορ από το Μαντούδι, μια εξίσου καλή ομάδα και έκανε καρέ νικών, αυτή τη φορά με ανατροπή!

Η Μακρυκάπα δεν κλείδωσε το ματς στα Λουκίσια και υποχρεώθηκε στη δεύτερη σερί εκτός έδρας ισοπαλία. Ο ΑΟΛ από τη μεριά του αρνήθηκε να χάσει, όπως έκανε και στα Αλάτσατα.

Τρίτη νίκη (αυτή τη φορά απέναντι στα Αλάτσατα) σε 5 αγώνες συμπλήρωσε ο νεοφώτιστος Σταυρός και επιβεβαιώνει τα προγνωστικά που τον ήθελαν μια άκρως αξιόλογη ομάδα.

Φιλότιμο και ψυχωμένο το Νεοχώρι, αλλά και ...άχαστη η Κάρυστος μετά από 5 αγώνες (εξαιρετικά πηγαίνει και το μπάσκετ της Καρύστου στην Α' ΕΣΚΑΣΕ).

Ο Αμαρυνθιακός στο ματς με την γειτόνισσα Ερέτρια πάτησε γκάζι και σηκώθηκε σκόνη. Η ομάδα της Βάθειας είναι πρώτη με το απόλυτο 5Χ5, είναι υποψήφια πρωταθλήτρια και θα κάνει τα πάντα για να εκπληρώσει το στόχο της, είτε βάζει λίγα, είτε βάζει πολλά.

Αν σας ρωτήσουν ποια είναι η αγαπημένη ελληνική σειρά του Αμαρυνθιακού, εύκολη είναι η απάντηση...

Καλή ...τηλεθέαση και για την Προποντίδα που χάραξε ένα δρόμο με ορθολογισμό και -με 5Χ5 στο ξεκίνημα του 2ου ομίλου της Β' ΕΠΣΕ- δείχνει ικανή να τον περπατήσει και να χτυπήσει το κουδούνι για να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια.

Στον 1ο όμιλο, η Ιστιαία -με μια γκέλα (0-0 με Αρτεμισιακό), αλλά πρώτη με παιχνίδι περισσότερο- και οι ΑΕ Χαλκίδας, Παντριαδικός και ΑΕ Καθενών (με 4Χ4) θα δώσουν σκληρή μάχη ως το τέλος. Αυτό είναι το σωστό πρωτάθλημα!