Στον απόηχο της πρεμιέρας και του ντέρμπι Αρτάκη-Ταμυναϊκός

26 Σεπτεμβρίου 2022, 21:41
A+ A-
Το αθλητικό σχόλιο της Δευτέρας.

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Μέρα μεσημέρι πήγαμε στην Αρτάκη και γυρίσαμε νύχτα. Ο δρόμος Αρτάκη-Χαλκίδα έχει περισσότερη κίνηση από τη 5th avenue στη Νέα Υόρκη (τυχαία στο ίντερνετ την ανακάλυψα, μην νομίζετε ότι έχω πάει). Είδα ότι για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο τα ματς έχουν οριστεί στις 16:45. Εγώ λέω το επόμενο να ξεκινήσουν στις 16:27 και το μεθεπόμενο στις 16:14.

Στο μεγάλο ντέρμπι που ανέβασε την ποδοσφαιρική αδρεναλίνη στα ύψη στην Εύβοια με το καλημέρα, η Αρτάκη και ο Ταμυναϊκός έμειναν στο ισόπαλο 2-2. Πριν το παιχνίδι η πλάστιγγα των προγνωστικών έγερνε προς το μέρος της Αρτάκης (και λόγω έδρας), αλλά η ομάδα του Αλιβερίου απέδειξε ότι μπορεί να γίνει ισότιμη διεκδικήτρια του τίτλου. 

Το κλίμα στο γήπεδο ήταν ιδανικό, σε μια συμβολική μέρα για την Αρτάκη, η οποία αγωνίστηκε με την επετειακή φανέλα της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή.

Ο ΑΟΝΑ ξεκίνησε με τον Τόρα αιχμή του δόρατος, ενώ ο Ταμυναϊκός με τον Μπράχα. Ο Τόρα είναι σε φόρμα και αρκετά παραγωγικός σε φιλικά και ματς Κυπέλλου και ο Καρβέλης του έδωσε το ρόλο του εννιαριού. 

Για τον Μεγάλο, ο οποίος αγωνίζεται εξτρέμ ήταν ξεκάθαρη η στόχευση του Καρβέλη από το πρώτο λεπτό που πέρασε την πόρτα του «Νίκος Κίλιμπας». Ακριβώς αυτό το πλάνο είχε στο μυαλό του, δεν προέκυψε στην πορεία.

Ο Ντόβολης κράτησε τον Γιάννη Μώρο στον πάγκο και τον έφερε στο ματς στο 53’. Ίσως να ήθελε μεγαλύτερη ταχύτητα στο δεύτερο μισό. Προφανώς και ο Ντόβολης ξέρει καλύτερα και στο δικό μου μυαλό ο νοτιοευβοιώτης προπονητής είναι δίκαιος με τους παίκτες του.

Η Αρτάκη βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο στο πρώτο ημίχρονο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν κακή. Επιθετικά έβγαλε ένταση, ενέργειες και συνεργασίες. Ο Μεγάλος ...καλπάζει σαν άλογο έχοντας πίσω του κι έναν επιθετικογενή μπακ τον Σεϊνταράσι και η Αρτάκη επέλεξε να χτυπήσει κυρίως με την αριστερή της πλευρά.

Στην αμυντική μετάβαση προβλημάτισε. Ο Ταμυναϊκός έχει ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού που το «υπηρετεί» με ευλάβεια, προϊόν της φιλοσοφίας του προπονητή του.

Στο πρώτο ημίχρονο, χωρίς να έχει την υπεροχή, βγήκε στην κόντρα, όχι μόνο στη φάση του πρώτου γκολ, αλλά και του πέναλτι που κέρδισε και μετουσίωσε σε γκολ ο Ντόβολης τζούνιορ. Το έκανε άλλες 4-5 φορές, φτάνοντας στην περιοχή, χωρίς λύσεις στην τελική πάσα.

Η ομάδα του Αλιβερίου υπάρχουν στιγμές που ξεδιπλώνεται με αυτοματοποιημένες κινήσεις, με δυο-τρεις πάσες, εκμεταλλευόμενη την ταχύτητα. Έχει τον τρόπο να ρίξει τον αντίπαλο στο καναβάτσο ακόμη και αν της αναλογεί το 20% της κατοχής μπάλας.

Το γκολ του Σταματούκου είναι εκπληκτικό σε εκτέλεση και …εξωφρενικό για την μεσοαμυντική λειτουργία της Αρτάκης. Ο σκόρερ, αφού κερδίζει κατά κράτος τον Σιαράπη στο πρώτο και ...τελευταίο εμπόδιο που βρίσκει στο διάβα του, διανύει ανενόχλητος το μισό γήπεδο μέχρι να επιλέξει να σουτάρει από τα 35 μέτρα και να πετύχει ένα από τα ομορφότερα γκολ της σεζόν ...που μόλις ξεκίνησε.

Το γκολ της γρήγορης ισοφάρισης της Αρτάκης έχει τη σφραγίδα του τρόπου παιχνιδιού της, με πολλές πάσες σε λίγα τετραγωνικά, ενδεικτικό της ποιότητας που κουβαλάει η ερυθροκίτρινη ομάδα. Η ασίστ (στον Ντελέκο) του Τόρα φαίνεται εύκολη, αλλά δεν είναι. Οι μισοί -και παραπάνω- φορ της Super League θα πέταγαν τη φάση στα σκουπίδια, γιατί θα έκαναν κάτι άλλο, τη λανθασμένη επιλογή εννοείται.

Στο δεύτερο γκολ του Ταμυναϊκού, είναι για σεμινάριο η κάθετη του Γιώργου Πέππα, ο οποίος είχε δώσει διαπιστευτήρια και την περ. σεζόν στον Αμαρυνθιακό.

Ο Ζουλιώτης στο πλασέ του Σταματούκου …ασυναίσθητα γίνεται "τερματοφύλακας" για να σώσει την ανυπεράσπιστη εστία από τη στιγμή που ο Σταματούκος έχει βάλει πλάτη τον Ντουμάνη. Θα μπορούσε ν’ αφήσει να γίνει το πλασέ και να συνεχίσει η Αρτάκη με "έντεκα", αλλά όταν είσαι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις. Στο μεταξύ, αν δείτε στο βίντεο, δεν είναι 100% βέβαιο ότι η μπάλα θα καταλήξει στα δίχτυα. Ωστόσο εννιά στους δέκα αμυντικούς θα αντιδρούσαν με τον ίδιο τρόπο.

Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου το προαίσθημα που είχα είναι ότι ο Ταμυναϊκός θα καταφέρει να βρει και τρίτο γκολ και θα επαναλάβει τον θρίαμβο της 6ης Απριλίου, όταν κόντρα στον ΑΟΧ νίκησε με το επιβλητικό 4-2 μέσα στη Χαλκίδα. Ομως, η Αρτάκη είχε άλλη γνώμη.

Από το 60' και μετά κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο κι έπαιξαν μεγάλο ρόλο οι αλλαγές των Λάζρι και Χρήστου Ζουρμπουλή. Ο Καρβέλης έκανε κινήσεις στη σκακιέρα και δικαιώθηκε. Ο Λάζρι, μπορεί τακτικά να μην είναι το «αγαπημένο» παιδί του εκάστοτε προπονητή, αλλά μέσα στο γήπεδο είναι ...τρελοκομείο, μου θυμίζει τον Ουάρντα, που θα κάνει τα δικά του, αλλά θα φέρει πίεση στην αντίπαλη περιοχή. Ο Ζουρμπουλής είχα γράψει και πέρυσι, μετά από ένα ματς του ΑΠΚΟ στη Λάμψακο, ότι είναι, αν όχι ο ταχύτερος, από τους πιο γρήγορους ποδοσφαιριστές στην Α’ ΕΠΣΕ. Αν βρει χώρο, δεν τον σταματάς ούτε με λάσο.

Σημαντική εμφάνιση έκανε ο γκολκίπερ Ζωντός και κράτησε την ομάδα του όρθια στο τελευταίο 25λεπτο, με την Αρτάκη (μετά το 2-2 με το εύστοχο πέναλτι) να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να κατακτήσει μια μεγάλη νίκη κόντρα στη ροή του αγώνα.

«Ο κύριος δίπλα μου είναι …υπεύθυνος που δεν κερδίσαμε» είπε ο προπονητής της Αρτάκης Γιάννης Καρβέλης για τον Ζωντό που εκπροσώπησε την ομάδα του Αλιβερίου στη συνέντευξη τύπου, καθώς ο Ντόβολης δεν θέλησε να κάνει δηλώσεις.

Ο Καρβέλης πρόσθεσε ότι είναι περήφανος για την προσπάθεια των παικτών του. Είπε ότι ο ΑΟΝΑ έπαιξε οργανωμένο και κυριαρχικό ποδόσφαιρο, έκανε λόγο για 17-3 τελικές υπέρ της ομάδας του και κατέληξε «κάναμε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό με πολλούς τρόπους κόντρα σε έναν ποιοτικό αντίπαλο που δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναδεχτεί τόσες πολλές τελικές στη διάρκεια του πρωταθλήματος».

Το ακυρωθέν γκολ με γυμνό μάτι φάνηκε «κανονικό», βλέποντας το βίντεο, δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Οι περισσότεροι λένε ότι ο Τσούπρος έστω για ένα κλάσμα πρόλαβε την έξοδο του Ζωντού και τον ρίχνει στο κατέβασμα. Υπάρχει επαφή του Τσούπρου με τον Ζωντό, αλλά οι επαφές είναι υπέρ του γκολκίπερ. Η Αρτάκη προφανώς και έχει δίκιο να υποστηρίζει ότι αν ο Τσούπρος πρόλαβε και έβαλε το κεφάλι, το γκολ έπρεπε να μετρήσει. Αλλά άμα στείλετε τη συγκεκριμένη φάση σε 20 πανελίστες αθλητικών εκπομπών, δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουν, εδώ δεν συμφωνούν στα απλά. Ο Καμπάκοφ πιο εύκολο έργο είχε στο Παναθηναϊκός-ΑΕΚ στη Λεωφόρο.

Το Σάββατο στο «Αλεξάνδρου» πολλοί ρωτούσαν για τον Νίκο Πάνου του Ελλήσποντου. Από τη μια επαφή του, καταλαβαίνεις ότι αυτό το παιδί ξέρει μπάλα, είναι τεχνίτης, γρήγορος, αλλά πολλές φορές κάνει το εύκολο ...δύσκολο, γιατί έχει στο μυαλό του να εντυπωσιάσει. Αν καταφέρει να βρει συνεργασίες στο τελευταίο τρίτο θα κάνει σπουδαίο πρωτάθλημα κι ο Κρόκος θα τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Είναι καλή ομάδα ο Ελλήσποντος, αλλά χωρίς πολλές επιλογές από τον πάγκο. Ηδη, λόγω κόκκινης ο Νικολάου δεν υπολογίζεται για το επόμενο ματς, αλλά τον Ελλήσποντο δεν μπορείς να τον βγάλεις από το κάδρο, με παίκτες όπως οι Νίκος Γκίκας, Χρ. Μάλλιαρη, Κούτρας, Κατσίμπρας, Ρουμπής, αλλά και 4-5 νεαρούς με πολύ ταλέντο.

Τα Αλάτσατα είναι μαχητικά, μην ξεχνάμε ότι ξεκίνησαν προετοιμασία για τη Β' ΕΠΣΕ και άλλαξαν δρομολόγιο τελευταία στιγμή. Δεν είναι εύκολο, απουσίαζε και ο Αργυρός, το κενό του οποίου σύμφωνα με τον Ακριτίδη δύσκολα αναπληρώνεται. Έδειξαν τα Αλάτσατα ότι δεν θα είναι εύκολη λεία, με τον Ακριτίδη να τονίζει ότι η ομάδα του έβγαλε στο γήπεδο το 30% των δυνατοτήτων της. Ο Ελλήσποντος ήταν πιο απειλητικός, αλλά ειδικά στη φάση που ο Τσιαμπαλής των Αλατσάτων χάνει την ευκαιρία της χρονιάς, 200 άνθρωποι που έβλεπαν το παιχνίδι πρέπει να είπαν ταυτόχρονα «τι έχασε ρε μ@λ@κ@». Προσπάθησε στο πλασέ να σηκώνει την μπάλα από το κακό χορτάρι του γηπέδου και πραγματικά στο ποδόσφαιρο ...όλα χάνονται.

Ο ΑΟ Καρύστου και ο Σταυρός χαμογέλασαν στην πρεμιέρα (2-0 έκαστος), αλλά και οι "χαμένοι" ΑΠΚΟ Δροσιάς και Αναγέννηση Μαντουδίου άφησαν υποσχέσεις, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις να προηγηθούν στο σκορ (ο ΑΠΚΟ έχασε και πέναλτι). Δεν το έκαναν και οι γηπεδούχοι τους "τιμώρησαν".

Η Ερέτρια έχει πολλά νέα παιδιά, βρέθηκαν αγκαλιά με ένα σπουδαίο διπλό (0-2), ήταν λογικό να δεχτούν πίεση από τα Λουκίσια στην τελική ευθεία και εντέλει ισοφαρίστηκαν στο 90'. Ετσι είναι η μπάλα, ρωτήστε και μένα που ακόμη δεν έχω συνέλθει από το γκολ στο 102' στο Γεντί Κουλέ.

Η Αιδηψός δεν καθάρισε το ματς κόντρα στο Νεοχώρι στο γήπεδο του Δύστου και παραλίγο να το πληρώσει με την πρώτη ήττα, καθώς ο Νηλέας έδειξε τσαγανό, το έφερε στα ίσια και λίγο έλλειψε να κάνει τη μεγάλη ανατροπή.

Ο Αμαρυνθιακός έχει στόχο την κατάκτηση του φετινού τίτλου, ήταν το ξεκάθαρο φαβορί κόντρα στον Ηρακλή Ψαχνών και η ομάδα της Βάθειας επιβεβαίωσε τα προγνωστικά. Δεν ξέρω αν συνδύασε το ευρύ 4-0 με ανάλογη εμφάνιση, αλλά λίγη σημασία έχει, στον πρωταθλητισμό οι νίκες μετράνε. Ο Ηρακλής ήξερε ότι ήταν δύσκολο να πάρει κάτι από αυτό το ματς, έχει 29 παιχνίδια μπροστά του να χτίσει συγκομιδή με πρώτο προπονητή πλέον τον Σταύρο Σταθαρά, μετά την κοινή συναινέσει λύση της συνεργασίας με τον Παναγιώτη Τοκπασίδη, πριν από λίγη ώρα.

Το ίδιο ισχύει και για το παιχνίδι Μακρυκάπα-Αυλωνάρι (5-0). Ο ΑΟΜ μπήκε στο ματς με το πόδι στο γκάζι και ...Καρβέλης και Ζωντός στη συνέντευξη τύπου του ντέρμπι συμφώνησαν ότι οι "Λύκοι" θα είναι μια ομάδα που θα ακολουθήσει την κούρσα των πρωτοπόρων.

ΥΓ1: Δυστυχώς την περ. εβδομάδα (σε ματς Κυπέλλου) είχαμε ακόμη έναν τραυματισμό, αυτή τη φορά του Δημήτρη Μπασούκου του Αυλωναρίου. Καμιά φορά ζητάμε από αυτά τα παιδιά να αποδίδουν σαν τον Μέσι και τον Ρονάλντο, αλλά τα περισσότερα σηκώνονται 6 και 7 το πρωί για να πάνε στις δουλειές τους και μόλις σχολάνε ...τρέχουν κατευθείαν στο γήπεδο, για να παίξουν μπάλα, κουβαλώντας την κούραση όλης της ημέρας.

ΥΓ2: Ο ΑΟ Χαλκίς ηττήθηκε με 2-0 από το Ύπατο σε εντός έδρας φιλικό παιχνίδι και την Κυριακή περιμένει τον Πανιώνιο. Ολοι, από τον προπονητή Ζουρούδη, τους παίκτες μέχρι και το τελευταίο μέλος της διοίκησης κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια, δεν υπάρχει λόγος να τους "φορτώνουμε" με περισσότερο άγχος. Το πρωτάθλημα -σύμφωνα με τις ενδείξεις- θα ξεκινήσει σε ένα μήνα, μέχρι τότε θα περάσουν αρκετοί παίκτες το κατώφλι του Σταδίου, κάποιοι θα μείνουν, κάποιοι άλλοι θα γίνουν εκφραστές του "ήρθαν, είδαν και απήλθαν". Σε χαλκιδέικα στέκια πριν λίγες μέρες υπήρξε ενθουσιασμός για έναν Μαροκινό, εξαρο-οχτάρι, που έφτασε στην πόλη, καταλαβαίνω και τον κόσμο, έχει ανάγκη να ελπίζει σε κάτι θετικό, μακάρι το γκρουπ που έχει στα χέρια του ο Ζουρούδης να γίνει σύνολο ...ικανό να σηκώσει το βάρος.

Επιστροφή