Χαλκίδα γεια σου, φύγαν τα παιδιά σου...

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Στον αέρα βρίσκεται για πολλοστή φορά ο ΑΟ Χαλκίς και μια ολόκληρη πόλη-πρωτεύουσα νομού- μοιάζει ανήμπορη να βάλει πλάτη, για να καταφέρει ο οργανισμός να σταθεί στα πόδια του και να εκπροσωπήσει το ευβοϊκό ποδόσφαιρο στη Γ’ Εθνική. Θέλουμε και Super League 2 τρομάρα μας. Ετσι δεν λένε οι περισσότεροι; Η Χαλκίδα πρέπει να έχει ομάδα -το λιγότερο- στη Β’ Εθνική. Κι εγώ θέλω να πάω στο διάστημα να δω αν έχει νερό η Σελήνη.

Προσπάθησα να σκεφτώ πόσες φορές έχει φτάσει στο σημείο μηδέν ο ΑΟΧ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ν' ασχολούμαι δημοσιογραφικά μ’ αυτήν την ομάδα, δηλαδή μετά το 2002-2003 και έχασα το μέτρημα.

Η «Λάμψη» και η «Καλημέρα ζωή» του Φώσκολου μοιάζουν με αυτοτελή επεισόδια μπροστά στο μαρτύριο του ΑΟΧ. Σε πιο πολλές συνελεύσεις και πρωτοδικεία έχουμε πάει, παρά στο γήπεδο. Σε λίγο θα μας δώσουν και πτυχίο νομικής. Ο ΑΟΧ βλέπει ένα-ένα τα παιδιά του να …φεύγουν για άλλες –κοντινές- πολιτείες.

Στις 5 Ιουνίου ο ΑΟΧ άνοιξε σαμπάνιες ανόδου στο τελευταίο παιχνίδι μπαράζ με τον Παναργειακό.

Σε εκείνο το ματς αγωνίστηκαν οι: Φαλαγγίτης, Κολιόπουλος, Ι.Κ. Τσολάκος (75' Τσατσαρώνης), Τζάβρας, Γεωργίου, Χαλιώτης (75' Μετοχιάτης), Ζουλιώτης, Ι.Αθ. Τσολάκος, Καραχάλιος (58' Λούκας), Ν. Μαστροκώστας (58' Σπανός), Γκιόκας (65' Τρεπεκλής). 

Έχουμε και λέμε: Ο Φαλαγγίτης πήγε στον Αμαρυνθιακό, ο Χαλιώτης στην Αρτάκη, ο Ι.Αθ. Τσολάκος στον Αμαρυνθιακό, ο Καραχάλιος στην ΑΕΧ, ο Λούκας στην Αρτάκη, ο Μαστροκώστας στη Δροσιά, ο Σπανός στη Μακρυκάπα, ο Γκιόκας στην Αρτάκη, ο Τρεπεκλής στον Ταμυναϊκό.

Κι ακόμη ο Θωμάς στη Μακρυκάπα, ο Σπυράκης στον Αμαρυνθιακό, ο Βασιλείου στα Λουκίσια (εννοείται θα "σκάσουν" ανακοινώσεις και για τους υπόλοιπους).

Ο Σπυράκης μάλιστα, ήταν παρών στη δεύτερη συνέλευση της 6ης Ιουλίου, προσπαθώντας κι ο ίδιος να καταλάβει πώς κατάφερε –ξανά- αυτή η ομάδα να οδηγηθεί στα κατσάβραχα.

Σαφώς και υπάρχουν παιδιά που δεν θα συνέχιζαν στον ΑΟΧ και είχε γίνει γνωστή η αποχώρησή τους πριν σκάσει το κανόνι.

Αλλά υπάρχουν και παιδιά που είχαν συμφωνήσει προφορικά και γούσταραν στην ιδέα να φορέσουν την «κυανόμαυρη» στη Γ’ Εθνική και ν’ αποτελέσουν κομμάτια του παζλ.

Τη Δευτέρα που μας πέρασε έγινε μια συνάντηση με παράγοντες κι επιχειρηματίες, αλλά δεν προέκυψε κάτι ουσιώδες.

Έχει έρθει Πέμπτη βράδυ και οι φίλαθλοι το μόνο που γνωρίζουν είναι ότι τα δελτία και οι "ελευθέρες" έχουν κάνει φτερά.

Καταρχάς τι ειρωνεία… Λίγη ώρα πριν τη συνάντηση της Δευτέρας, ανοίγει την πόρτα της εξόδου ο Φαλαγγίτης. Όχι έξυπνος, λίγο «πονηρός» να ‘σαι, καταλαβαίνεις ότι η δουλειά στραβώνει εν τη γενέσει της.

Και φυσικά η πόρτα παρέμεινε ανοιχτή, για να την κλείσει ο τελευταίος.

Ο Γιώργος Καραμάνος έβγαλε το χέρι από την τσέπη και η ομάδα χωρίς κανένα «εναλλακτικό πλάνο» σκόρπισε στους πέντε ανέμους. Πώς στηρίζεσαι αποκλειστικά σε έναν άνθρωπο;

Κατά τ’ άλλα η Χαλκίδα δεν θα έμπαινε σε «πλειστηριασμό» για παίκτες, που κι αυτό θεμιτό είναι, να μην θέλεις ν’ απλώσεις τα πόδια σου έξω από το πάπλωμα, αν και σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζονται και οι εξαιρέσεις της υπέρβασης, αλλά όταν πατάς στα πόδια σου, όχι όταν παραπατάς.

Το ξέραμε ότι ο ΑΟΧ, (και με τον Καραμάνο στο πλευρό του), δεν έχει τόσο γερό πορτοφόλι, όσο η Αρτάκη και ο Αμαρυνθιακός που κάνουν πάρτι. Διότι το μπάτζετ που υπολόγιζε ο ΑΟΧ για τη φετινή Γ’ Εθνική, δεν έχει να κάνει μόνο με τη μισθοδοσία, είναι και οι διαιτησίες, είναι και τα ταξίδια (σ.σ. αυτά κι αν είναι), αφού θα χρειαστεί να γυρίσει ολόκληρη την Ελλάδα.

Αλλά όπως μου έλεγε και ένας φίλος «μπορείς να σταθείς με αξιοπρέπεια και με λιγότερα από 300.000 ευρώ, γιατί μας έχει πιάσει τρέλα με τα 300 χιλιάρικα και το λέμε και το ξαναλέμε» και έχει απόλυτο δίκιο.

Η Χαλκίδα δεν έχει λεφτά να πάει στο περίπτερο, σκέφτεται διακοπές στις Σεϋχέλλες.

Ο Γιώργος Καραμάνος αποφάσισε να χρηματοδοτήσει τη Χαλκίδα, χωρίς θεωρητικά «χειροπιαστό» όφελος, αν και στη ζωή είναι κανόνας το «δούναι και λαβείν».

Ο άνθρωπος αυτές τις μέρες βρίσκεται στην Ηγουμενίτσα γιατί εκεί έχει ανοίξει δουλειές, όχι εδώ. Τους είπε προφανώς «ενεργοποιηθείτε και εδώ είμαι εγώ στην πορεία».

Και παρέλυσε όλη η πόλη.

Ο ΑΟΧ εκεί που έκανε τζόκινγκ …άρχισε να τρέχει «κατοστάρι» και ο πρώην πρόεδρος Βασίλης Ταρνανάς που είναι αγαπητός στον κόσμο του ΑΟΧ και ξόδεψε ένα καρό λεφτά στο παρελθόν, προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει, αλλά κι αυτός, κακά τα ψέματα, έχει καεί στο χυλό και φυσάει και το γιαούρτι.

Να βάλει χρήματα, να ξεκινήσει η ομάδα …και μετά τι, να τον αφήσουν μόνο σαν την καλαμιά στον κάμπο να παλεύει με τη Λερναία Ύδρα και να τον βρίζουν και από πάνω;

Για να μην το κουράζουμαι, η περιβόητη συνάντηση Καραμάνου-Ταρνανά δεν έχει γίνει ακόμη… Και αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, ο ΑΟΧ οδηγείται στα βράχια.

Εκτός αν έρθουν τίποτα «σωτήρες» και φέρουν καμιά 30αριά παίκτες με το ΚΤΕΛ Λιοσίων, γιατί Ευβοιώτης έτσι όπως τα κάνανε, δύσκολα θα βρεθεί.

Εδώ ισχύει το «Χαλκίδα γεια σου, φύγαν τα παιδιά σου»…