Η πόλη της Χαλκίδας κοιμάται, αλλά ήρθε η ώρα να ξυπνήσει

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Στον «πλανήτη» ΑΟ Χαλκίς εκλείπει η ποδοσφαιρική κουβέντα, αν κόβει ή δεν κόβει ο στόπερ, αν ο μπακ ανεβαίνει ψηλά, αν χάνει τον αντίπαλό του ή δεν τον αφήνει να πάρει ανάσα, αν ο εξτρέμ κινείται στον ασβέστη ή συγκλίνει στον άξονα, αν ο φορ τα «παστελώνει» ή μπουρδουκλώνεται, αν το 10αρι περνάει κάθετες στα μεσοδιαστήματα. Γι’ αυτά έπρεπε να συζητάμε, έστω τα απλά. Κι όταν γίνεται κουβέντα για τη στρογγυλή θεά, αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα, που θέλει τον ΑΟΧ …στο ίδιο έργο θεατή, βυθισμένο στα προβλήματά του.

Ξημερώνει 9 Ιουλίου αύριο, δύο εβδομάδες πριν την προκαθορισμένη έναρξη της προετοιμασίας κι ο ΑΟΧ δεν έχει προπονητή (ο Ζουρούδης αποχώρησε), δεν έχει παίκτες, τα παιδιά που είχαν συμφωνήσει στα λόγια είναι λογικό να κοιτάνε το μέλλον τους και να συζητάνε με άλλες ομάδες και η διοίκηση πήρε …παράταση να τρέξει διαδικαστικά θέματα του σωματείου και φυσικά να δηλώσει την ομάδα στη Γ’ Εθνική, "κατέβει-δεν κατέβει".

Εδώ και πολλά χρόνια η Χαλκίδα χτίζει παλάτια με νερό και άμμο και στο τέλος δεν φτάνει ούτε από το Στάδιο μέχρι τη Λιανή Άμμο που είναι μισό τσιγάρο δρόμος.

Την Τετάρτη ο πρόεδρος Καρλατήρας ενημέρωσε ότι η ομάδα δεν έχει χρήματα …για να ξεκινήσει, άρα είναι χαμένη από χέρι στη μάχη των προκαταβολών.

Εγινε λόγος για ένα ποσό που αγγίζει τα 150.000 ευρώ, αλλά απ’ ότι καταλάβαμε υπολογίζεται σαν …υπόσχεση σε βάθος χρόνου. Αλλά και να υπήρχε ρευστότητα (ας μην είναι και 150 χιλιάδες, ας είναι και λιγότερα), αν είναι κατά τον Φεβρουάριο να κάνουμε έρανο για να παραμείνουν οι παίκτες και να μιλάμε με τον πύργο ελέγχου του «Βενιζέλος» να καθυστερήσει μερικά λεπτά η πτήση, για να ταξιδέψει τελευταία στιγμή η ομάδα στη Σαντορίνη, και πάλι δουλειά δεν κάνουμε.

Σ’ αυτό έχει δίκιο ο Καρλατήρας, «με τα …ΘΑ, η σημερινή διοίκηση δεν ξεκινάει, όποιος θέλει να έρθει να αναλάβει» ανέφερε, αν και πριν ένα μήνα στη media day (κάτω από τη γέφυρα), γινόταν λόγος για εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και το μοναδικό ερωτηματικό ήταν αν ξεπεράσει ή όχι τις 300.000 ευρώ.

Δυο τινά συμβαίνουν, είτε αλλάξανε τα δεδομένα, που είναι το επικρατέστερο σενάριο, είτε πρόκειται για επικοινωνιακό σφάλμα (βασικά δεν χρειαζόταν η media day… Κάνεις media day όταν έχεις να παρουσιάσεις παίκτες, κτλ).

Εύλογα απορούσαν οι φίλαθλοι (συγκεκριμένα ο Άρης ο Γρύλος τοποθετήθηκε), «πώς γίνεται τη μία μέρα να πανηγυρίζουμε και να εμφανίζουμε μια κατάσταση με προοπτική και την επόμενη να βάζουμε μαύρες πλερέζες»…

Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι… Ο φετινός ΑΟΧ δεν ξεκίνησε τρελαμένος και με αποκλειστικό στόχο την κατάκτηση του τίτλου και την άνοδο στη Γ’ Εθνική, αλλά τη δημιουργία ενός γκρουπ με ποδοσφαιρική υγεία και παράλληλα ο σύλλογος να επαναφέρει τη χαμένη του αξιοπιστία, να έχει καθαρό κούτελο στην κοινωνία.

Η εμφάνιση του χορηγού το περ. καλοκαίρι άλλαξε τις οικονομικές ισορροπίες και την αγωνιστική ατζέντα, έγιναν σωστά, έγιναν και λάθη (σ.σ. η αποπομπή Τοκπασίδη ακόμη συζητιέται), ο σύλλογος παρόλ’ αυτά προχώρησε κι έφτασε μέσα από πολλές δυσκολίες στην κατάκτηση του τίτλου και στη συνέχεια στην εξασφάλιση της ανόδου στη Γ’ Εθνική.

Οι περισσότεροι περιμέναμε ο χορηγός να κάνει κίνηση και να ηγηθεί της νέας προσπάθειας, αυτό λέει η λογική. Σα να πάω εγώ τώρα στην Καβάλα και να χώσω 30, 50, 70.000 ευρώ, έτσι γιατί το είδα όνειρο. Η απουσία του από τις συνελεύσεις χτύπησε το «καμπανάκι» ότι δεν έχει τέτοια πρόθεση, και το επιβεβαίωσε και ο Καρλατήρας προχθές στο Θέατρο Παπαδημητρίου, ότι δεν διεκδικεί «προεδριλίκια» (τι διεκδικεί τότε;).

Αλλά και να έβγαινε μπροστά, χωρίς να συνδέεται με κάτι χειροπιαστό με την πόλη, αύριο μεθαύριο που θα βαρεθεί και θα φύγει, ο ΑΟΧ θα έμενε ξανά ξεκρέμαστος. Για τον απλό φίλαθλο, είναι διαφορετικό να είναι μπροστάρης ένας ντόπιος επιχειρηματίας, τον οποίο θα συναντήσει στο γήπεδο, στην παραλία, στην Αβάντων να πίνει τον καφέ του. Δεν αποτελούν και τόσο μακρινό παρελθόν οι Κοτσάτος και Μίλερ, που τον πρώτο τον ψάχναμε στο Μαλάουι ανατολικά της Ζάμπια και τον δεύτερο στο Ανόβερο μέσω Καρδίτσας.

Όμως, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε ότι ο φετινός χορηγός, δίχως κάποιο όφελος (τουλάχιστον ακόμη) έβαλε πλάτη και το χέρι στην τσέπη, με τον Καρλατήρα να δηλώνει μεταξύ άλλων «αυτός ο άνθρωπος έκανε περισσότερα και απ’ όσα υποσχέθηκε». Θα μπορούσε να έρθει στη συνέλευση καβάλα στ’ άλογο και με ύφος χιλίων καρδιναλίων, δεν το έκανε, ωστόσο θα θέλαμε να ήταν λίγο πιο ξεκάθαρη η παρουσία του στα κοινά του ΑΟΧ και όχι σκεπασμένη με πέπλο μυστηρίου.

Γυρνώντας προχθές από τη συνέλευση, ανοίγω τον υπολογιστή για να γράψω το κείμενο και στη συνέχεια έπεσα πάνω σε ένα ρεπορτάζ που αφορούσε την ΚΑΕ Λάρισα, που φέτος εντυπωσίασε στην Basket League. Διαβάζω λοιπόν μια δήλωση του προέδρου της, Θοδωρή Ριζούλη, ο οποίος είπε «μια ομάδα για να συντηρηθεί χρειάζονται πολλά χρήματα κι εγώ δεν τα έχω. Αν είχα βοήθεια θα μπορούσα να κρατήσω την ομάδα, δεν θα πάω εγώ φυλακή για να έχει ομάδα η Λάρισα».

Σα να άκουγα τον Καρλατήρα, ο οποίος είπε «αυτή η διοίκηση δεν μπορεί να προχωρήσει, όποιος μπορεί να έρθει να αναλάβει, δεν θα κοροϊδέψουμε ούτε τους παίκτες, ούτε τον κόσμο».

Το τελευταίο 24ωρο υπάρχει μια κινητοποίηση, τα τηλέφωνα έχουν πάρει «φωτιά».

Θα ρισκάρω να (ξανα)γράψω ότι η Χαλκίδα στο τέλος θα βρει την άκρη του νήματος και όχι του γκρεμού και θα βάλει το γκολ της ανατροπής στις επιπλέον καθυστερήσεις των καθυστερήσεων.

Η πόλη κοιμάται, αλλά ήρθε η ώρα να ξυπνήσει!