Θα μάθουμε πρωταθλητή στη Makrikapa Arena, ο τελικός Κυπέλλου και το νέο αίμα της Δροσιάς

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Οι φίλοι της Χαλκίδας ...κοιμήθηκαν με ανακοίνωση το βράδυ της Κυριακής. Yπολογίζαμε ότι θα ...ξυπνήσουν με ανακοίνωση το πρωί της Δευτέρας, πέσαμε λίγες ώρες έξω. Ο ΑΟΧ έχει βγάλει και μεταμεσονύχτιες ανακοινώσεις. Ο Ζουρούδης είναι ο 4ος κατά σειρά προπονητής τη φετινή σεζόν.

Ο Κώστας Χατζέλης κέρδισε όλα τα ματς, πλην ενός, με τον Ταμυναϊκό, που το είχε μελετήσει, το είχε προετοιμάσει, αλλά δεν του βγήκε.

Ο ΑΟΧ δεν κλείδωσε την πρωτιά και ο Ταμυναϊκός ξαναμπήκε στο κόλπο.

Ο ΑΟΧ την Κυριακή θα αγωνιστεί στη «Makrikapa Arena». Δεν τον βολεύει ούτε η ισοπαλία, γιατί οι Αλιβεριώτες ...παραμονεύουν.

Το όνομα του Ζουρούδη είχε ακουστεί από την αρχή στα …εκτός Εύβοιας, στην πορεία «έπαιξε» σοβαρά και ο Σεροπιάν της Ελευσίνας, αλλά τελικά η μπίλια κάθισε στον Ζουρούδη.

ΑΟΧ και Αρτάκη θα εμφανιστούν με νέους προπονητές στον τελικό Κυπέλλου, ο ΑΟΧ με τον Ζουρούδη και η Αρτάκη με τον Μαύρο (και συνεργάτη τον Λεζγή). Βέβαια, ο Μαύρος δεν είναι …νέος στην Αρτάκη, αλλά η ...συνήθεια που έγινε λατρεία, ο Μπάμπης Τεννές μπροστά του, τώρα κάνει τα πρώτα του προπονητικά βήματα.

Η Αρτάκη θα επιδιώξει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την πτώση στο τοπικό, η κούπα δεν θα απαλύνει τον πόνο, αλλά τα παιδιά είναι υποχρεωμένα να μπουν και να παίξουν για την …τροπαιοθήκη του συλλόγου και τη φανέλα. Ο Γκόφας, ο οποίος έχει πολλά τρόπαια στη συλλογή του και στο μέλλον έχει σκοπό να κατακτήσει και το «Κόπα Λιμπερταδόρες» με την Ιντεπεντιέντε, γύρισε στην Αθήνα.

Ο Ζουρούδης έχει εικόνα από την ομάδα της Χαλκίδας. Η ήττα από τον Ταμυναϊκό τον ...ταρακούνησε, αλλά αναλαμβάνει μεγάλο ρίσκο... Να πάρει Κύπελλο, να βγει πρωταθλητής Εύβοιας και να κερδίσει άνοδο στη Γ' Εθνική. Να ερχόταν νωρίτερα δεν γινόταν, γιατί είχε υποχρεώσεις με τον Άγιο Ιερόθεο. Μάλιστα, σε παιχνίδι παραμονής την τελευταία αγωνιστική κέρδισε η ομάδα του 1-0 και σώθηκε ...ρίχνοντας τον Χαραυγιακό. Έτσι, εξαιτίας του Ζουρούδη έπεσε μια κυανόμαυρη ομάδα και ήρθε στη Χαλκίδα για να ανεβάσει μια άλλη κυανόμαυρη ομάδα.

Ο ΑΟΧ κατάφερε να βγάλει αντίδραση και να περάσει με διπλό από τη Δροσιά.

Η Δροσιά είναι μια ομάδα που στηρίχτηκε φέτος σε πολλά νέα παιδιά.

Είχε τετράδα στην άμυνα παίκτες του 2002 (από αριστερά στη φωτό πάνω οι Γιάννης Διοκμετζίδης, Γιώργος Αυλωνίτης, Θανάσης Δεληγιάννης και Γιώργος Λάμπρου) και έδωσε χρόνο και παιχνίδια –και- σε δύο παιδιά του 2006 (στον μέσο Εφραίμ Ζαχαράκη και στον επιθετικό Βασίλη Τζεμπελίκο), ενώ από τη φωτογραφία απουσιάζει ο άλλος πιτσιρικάς της παρέας, ο Βασίλης Τουλίτσης (2005) που κι αυτός είχε αρκετές συμμετοχές.

Οι Αυλωνίτης, Γιώργος Λάμπρου και Ζαχαράκης υπήρξαν και πέρυσι συμπαίκτες στον Αγιο Θωμά. Ακόμη, ο Ζαχαράκης και ο Τζεμπελίκος είναι και βασικά στελέχη της Μικτής Εύβοιας.

Προσθέστε και τους δύο Ζουρμπουλήδες (Χρήστο και Παύλο), τον Κουζούλογλου, τον Χάρη Ελευθερίου και τον Γιάννη Λάμπρου και έχετε στο ...πιάτο σας τον κορμό της ομάδας του Γιώργου Λάμπρου, ο οποίος αισθάνεται καλά με το γκρουπ που δημιούργησε.

Πολύ καλούς πιτσιρικάδες έχει και η Προποντίδα. Παιδιά με ταλέντο, τρεξίματα και ποδοσφαιρικό «θράσος», άλλαξαν την εικόνα του ματς μπαίνοντας στο β’ ημίχρονο στο ντέρμπι με τον ΑΟ Λουκισίων. Ο ΑΟΛ είχε το καθαρό προβάδισμα (0-2) από το πρώτο ημίχρονο, πατώντας καλύτερα στο γήπεδο, με τον Σεϊνταράσι να παίρνει πολλές προσπάθειες από αριστερά, η ανωτερότητα των «πορτοκαλί» ήταν εμφανής. Η Προποντίδα δεν παράτησε το ματς και είναι στα υπέρ της. Του χρόνου θα ξαναπαίξει στη Β’ ΕΠΣΕ, αλλά έχει προοπτική για το μέλλον.

Ενας φίλαθλος προχθές στο Βούρκο ...πέταξε την ατάκα «έχω δει την Προποντίδα να παίζει μπαράζ ανόδου στο ουδέτερο των Ψαχνών, θα σέβεστε», φυσικά η Προποντίδα έχει βιώσει και πολύ σημαντικότερες στιγμές στην τεράστια διαδρομή της.

Η Μακρυκάπα πέρασε …αγχωτικά από την έδρα του Ελλήσποντου. Η ομάδα της Λαμψάκου έχει πολύ καλούς παίκτες με μεγάλη εμπειρία, άξιζε να είναι πιο ψηλά στη βαθμολογία, δεν έχει πάρει στο γήπεδο αυτό που της αναλογεί.

Ο Κρόκος ...επέστρεψε και στον πάγκο, γιατί στα δύο προηγούμενα εντός έδρας ματς (αν δεν κάνω λάθος), όντας τιμωρημένος έδινε οδηγίες από τον φράχτη. Ο φράχτης στη Λάμψακο είναι μια ανάσα από τον πάγκο. Δεν είναι Τούμπα η Λάμψακος, όπου θα πρέπει ο ομόλογός του στη Μαρσέιγ, Σαμπαόλι, να δίνει οδηγίες από τα επίσημα μέσω τηλεφώνου και σίγουρα δεν θα ακούγεται...(καλύτερα να κάνει νοήματα).

Στη Λάμψακο η Μακρυκάπα δεν ήταν καλή στο πρώτο ημίχρονο. Είχε σημείο αναφοράς τον Ανδρέου Μήτρου, ο οποίος βρίσκεται σε πολύ καλό φεγγάρι, αλλά οι Μακρυκαπιώτες δεν έβρισκαν διαδρόμους στο τελευταίο τρίτο.

Ο Μπινιάκος που έχει σκοράρει στην καριέρα του με όλους τους τρόπους, αυτή τη φορά βρήκε γκολ με σουτάρα λίγο κάτω από τη σέντρα και η Μακρυκάπα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο.

Τον Μπινιάκο η Μακρυκάπα τον είχε βάλει σε κυκλάκι στην προετοιμασία και στο "διάβασμα" του ματς για τον τρόπο που κινείται στο γήπεδο, αλλά ο έμπειρος Βοιωτός φορ τη Μακρυκάπα ...την μπέρδεψε.

Μετά το 1-0 η Μακρυκάπα άσκησε μεγαλύτερη πίεση στον άξονα, κατάφερε να ελέγξει το ρυθμό, βρήκε το γκολ της ισοφάρισης με τον Πασάι, αλλά στις καθυστερήσεις δέχτηκε την ψυχρολουσία από τον Βαγγέλη Ανέστη, ο οποίος ...αφύλαχτος δεν συγχωρεί.

Στην ανάπαυλα υπήρξε ένας εκνευρισμός, η Μακρυκάπα ήξερε ότι έπρεπε να βρει ένα γρήγορο δεύτερο γκολ για να έχει τα χρονικά περιθώρια να κυνηγήσει και το …νικητήριο.

Κομβικός ήταν ο Λειβαδίτης, ο οποίος μπήκε στη θέση του τραυματία Σίδερη και ...σέρβιρε τις ασίστ στα γκολ των Μήτρου και Κούκα.

Ο Γκάβαλης δεν αγωνίστηκε καθόλου, αλλά ήταν στον πάγκο, ο Σίδερης μετά τον αγώνα ήταν μπαταρισμένος, ενώ τραυματίας αποχώρησε και ο Μπελίτσος, ο οποίος έχει ωραία τρέλα, μπήκε στα αποδυτήρια και όταν βγήκε δεν ήξερε ότι το ματς έχει γίνει 2-3, νόμιζε ότι είναι ακόμη 2-2.

Πάντως το μάτι των παικτών της Μακρυκάπας γυάλιζε, και στο β’ ημίχρονο έδειξαν αποφασισμένοι ν’ ανατρέψουν τα εις βάρος τους δεδομένα. Δεν ήταν εύκολο. Άλλη ομάδα θα λύγιζε, η Μακρυκάπα έδειξε μέταλλο και χαρακτήρα.

Ο Μπινιάκος μετά το 2-3 σε δύο περιπτώσεις ταλαιπώρησε την άμυνα της Μακρυκάπας. Την πρώτη κέρδισε φάουλ ένα μέτρο έξω από την περιοχή, αλλά ο Ανέστης δεν έσπασε το τείχος και τη δεύτερη έδωσε γκολ «πάρε βάλε» στον Πέτρο Στρατή, ο οποίος δεν το έπιασε «γεμάτο» και η μπάλα έφυγε άουτ.

Αν γινόταν εκεί το 3-3 νομίζω ότι δύσκολα θα ...επέστρεφε ξανά η Μακρυκάπα.

Αλλά και να στραβοπατούσε η Μακρυκάπα στη Λάμψακο, για τη Χαλκίδα δεν θα άλλαζαν πολλά πράγματα ενόψει Κυριακής, πάλι διπλό θα ζητούσε. Η ίδια η Μακρυκάπα θα πάθαινε ζημιά, γιατί τώρα με νίκη επί της Χαλκίδας θα κάνει πρόβα τίτλου, ενώ αν κόλλαγε στη Λάμψακο, ακόμη και σε ενδεχόμενη νίκη επί του ΑΟΧ, θα κινδύνευε να δει την πλάτη του Ταμυναϊκού.

Στο μεταξύ, χθες στο γήπεδο της Λαμψάκου χτύπησε ένα κινητό από την κερκίδα και είχε ήχο κλήσης το «...της Εύβοιας γοργόνα μου, Χαλκίδα μου μεγάλη, σε έχω για εικόνα μου, θεά στο προσκεφάλι...». Υπήρχαν και «κατάσκοποι» του ΑΟΧ στη Λάμψακο.

Και η Χαλκίδα πήγε με απουσίες στη Δροσιά, έλειψαν οι τραυματίες Σπυράκης και Τσολάκος (μεγάλος), ο Μαστροκώστας και ο τιμωρημένος Καραχάλιος.

Ο Μαστροκώστας στο ντέρμπι με τον Ταμυναϊκό τη στιγμή που αποχωρεί από τον αγωνιστικό χώρο ακούει κάποιον να του λέει από τον πάγκο «Νίκο να δούμε αν έπαθες ζημιά» και ο φορ των κυανόμαυρων απαντάει «ποια ζημιά; Η ζημιά έγινε ήδη, χάνουμε 1-0».

Δεν ξέρω αν ο Μαστροκώστας προλάβει τους τελικούς με Αρτάκη και Μακρυκάπα, αλλά ο ΑΟΧ προλαβαίνει να διορθώσει την βαθμολογική ζημιά που υπέστη μετά το στραπάτσο με τον Ταμυναϊκό.

Η Μακρυκάπα ξέχωρα με το τελικό αποτέλεσμα θα ζήσει μεγάλες στιγμές την Κυριακή. Φυσικά αν καταφέρει να νικήσει θα ακολουθήσει γλέντι στο χωριό, αν και ο Ζέρβας μίλησε απλώς για προβάδισμα, αφού θα απομένουν δύο ακόμη παιχνίδια, με τη Μακρυκάπα να υποδέχεται την Αιδηψό, ενώ στο τέλος θα …επιστρέψει στη Λάμψακο για να παίξει με το Λήλα Βασιλικού που παλεύει για την «προνομιούχο» 11η θέση. Προς το παρόν είναι 13ος.

Ο Ζέρβας χαρακτήρισε …ύπουλα όλα τα ματς, «μικρά» και μεγάλα, αλλά όπως και να ‘χει, η Μακρυκάπα ζει τ’ όνειρό της, είναι πρώτη (μαζί με τον ΑΟΧ) τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος με μόλις μία ήττα στο πρωτάθλημα, από τον ΑΟΧ στο Στάδιο στον πρώτο γύρο, έχοντας ταλαιπωρηθεί και από τον κόβιντ.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά η Α’ ΕΠΣΕ έχει γίνει …καθρέφτης της Πρέμιερ Λιγκ μετά και το 2-2 της Σίτι με τη Λίβερπουλ στο χθεσινό μεταξύ τους ντέρμπι και όπως σωστά έγραψε η Πρεβεζιάνου στο Sdna «θρίλερ ως το τέλος, ματσάρα είδαμε, μπαλάρα χορτάσαμε, πρωταθλητή δεν μάθαμε».

Στην Εύβοια είναι πολύ πιθανό να μάθουμε πρωταθλητή την ερχόμενη Κυριακή, αλλά και πάλι θα έχουμε τις επιφυλάξεις μας. Ο ΑΟΧ έχει να παίξει στο Στάδιο με τον ΑΟΚΠ του Ακριτίδη που έχει γίνει ένα πολύ σφιχτό γκρουπ και παλεύει με νύχια και δόντια τη στιγμή που όλοι είχαμε καταδικάσει τους κιτρινόμαυρους και στο φινάλε η Χαλκίδα δοκιμάζεται στην Κάρυστο. Ο Ταμυναϊκός έχει να παίξει και με την Ερέτρια, ναι μεν στο Αλιβέρι, αλλά ο Απόλλων είναι μαθηματικά υποψήφιος πρωταθλητής, είναι δύο επιθετικές ομάδας, το χέρι μου στη φωτιά δεν το βάζω.

Ψυχραιμία πάνω απ’ όλα, ρεπορτάζ για τον τελικό του Κυπέλλου θα διαβάσετε και μετά τη λήξη του ματς στο egnomi.gr και φυσικά στην έντυπη «Γνώμη» της Παρασκευής. Σχόλιο για τον τελικό δεν ξέρω αν υπάρξει την Παρασκευή, θα εξαρτηθεί και από την ψυχολογική μου κατάσταση μετά το ματς με τη Μαρσέιγ, αλλά την άλλη Δευτέρα σίγουρα θα έχουμε να σχολιάσουμε πολλά για το μεγάλο ντέρμπι Μακρυκάπα-ΑΟ Χαλκίς.