Ο τερματοφύλακας που έγινε θρύλος

Ο τερματοφύλακας που έγινε θρύλος
20 Απριλίου 2011, 10:10
A+ A-
Η απoχώρηση του Αντώνη Νικοπολίδη από το ποδόσφαιρο δεν χωράει μίζερους οπαδισμούς.

*Του Χρήστου Παθούλα

Γνώρισα τον Αντώνη Νικοπολίδη τον Οκτώβριο του 2004 στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού στο Ρέντη. Είχε, ήδη, σηκώσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την Εθνική Ελλάδας στην Πορτογαλία και τον προσέγγισα με δέος.

Μέχρι τότε, τον εκτιμούσα σαν ποδοσφαιριστή, αλλά δεν έπαυε για μένα να είναι ο τερματοφύλακας του αιώνιου αντιπάλου, του  Παναθηναϊκού. Δειλά-δειλά συστήθηκα και του έκανα τις πιο κλισέ ερωτήσεις που θα μπορούσε να κάνει δημοσιογράφος.

Ο Νικοπολίδης απάντησε με την ίδια σοβαρότητα που θα απαντούσε στον πιο έμπειρο ρεπόρτερ του Ολυμπιακού. Αυτό με κέρδισε! Αυτομάτως, η εικόνα του Αντώνη με την πράσινη φανέλα που τρεμοέπαιζε στα μάτια μου, έσβησε. Μια για πάντα.

Στη συνέχεια, τον πέτυχα πολλές φορές στο Ρέντη. Τον παρακολουθούσα ιδιαίτερα γιατί ξεχώριζε απʼ όλους τους άλλους. Όχι μόνο σαν ποδοσφαιριστής, αλλά και σαν άνθρωπος.

Ο Νικοπολίδης μπορεί να σταμάτησε πριν λίγες μέρες το ποδόσφαιρο, αλλά παραμένει πραγματικό πρότυπο αθλητή. Δεν λύγισε στα δύσκολα, και απέδειξε ότι με δουλειά και υπομονή, όλοι οι στόχοι είναι εφικτοί.

Αντιμετώπισε με ψυχραιμία τη χυδαία υποδοχή που του επιφύλαξαν οι Παναθηναϊκοί στην πρώτη του επίσκεψη στη Λεωφόρο ως παίκτης του Ολυμπιακού, υπέμεινε όλες τις κριτικές και δέχτηκε κιλά λάσπης αδιαμαρτύρητα. Τον αποκάλεσαν μέχρι και κηπουρό, αλλά αυτός φρόντισε να …φυτεύει μόνο τους αντιπάλους του μέσα στο γήπεδο.

Ο Αντώνης Νικοπολίδης ήταν και είναι η λογική του αθλητισμού μέσα στον παραλογισμό του οπαδισμού. Ενός παραλογισμού που στο αποχαιρετιστήριο αγώνα του Νικοπολίδη εμπόδισε μερικούς παίκτες της Λάρισας-με μπροστάρη τον Νταμπίζα- να χειροκροτήσουν τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή.

Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι ο Νικοπολίδης τώρα που αποσύρθηκε είναι η …Βάνα Μπάρμπα του ποδοσφαίρου. Ανήκει σε όλους τους Έλληνες φιλάθλους και στην περίπτωσή του δεν χωράει ο μίζερος οπαδισμός  –οι ελάχιστοι κάφροι όλων των ομάδων δεν λαμβάνονται υπόψη.

Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι ο τριών μηνών ανιψιός μου δεν είχε την τύχη να προλάβει εν δράσει τον σπουδαίο αυτό γκολκίπερ. Σίγουρα, όμως, θα μάθει για τα κατορθώματά και το θρύλο που ακούει στο όνομα Αντώνη Νικοπολίδη.

 

 

Επιστροφή