Η ευκαιρία της Αρτάκης ν' απομακρυνθεί από τον εφιάλτη και τα δύο μεγάλα ματς της Α' ΕΠΣΕ που πλησιάζουν

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Η Αρτάκη έκανε ένα πρώτο βήμα για να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε το τελευταίο διάστημα. Η Αγριά πλήρωσε τη νύφη.

Την ερχόμενη Κυριακή η Αρτάκη αντιμετωπίζει την Αταλάντη (και όχι την Αταλάντα) στην Φθιώτιδα, μια ομάδα που συνεχίζει να παλεύει για το γόητρο. Κανένα ματς δεν είναι εύκολο αν δεν ιδρώσεις τη φανέλα. Η Αρτάκη είναι υποχρεωμένη να φύγει με το διπλό, στη συνέχεια να βάλει ένα ξεκούραστο τρίποντο στη συγκομιδή της με τον Αετό Μακρυχωρίου και να μπει αποφασισμένη στην τελική ευθεία με Ευξεινούπολη, Δίστομο, Κεραμίδι, Ύπατο και Φήκη, για ν' απομακρυνθεί από τον εφιάλτη.

Ο Μεγάλος έβαλε δύο γκολ στο 1’ και στο 10’, ενώ στο 20' άγγιξε το χατ τρικ χάνοντας ανεπανάληπτο τετ α τετ. Το ποδόσφαιρο γίνεται ευκολότερο όταν κάνεις το απλό και το αυτονόητο. Ο Μεγάλος δεν είναι εξτρέμ, αλλά φορ. Η κάλυψη της θέσης από τον Ζυγκερίδη έφερε τον Μεγάλο εξτρέμ. Ναι μεν είχε καλή παρουσία, αλλά τις περισσότερες φορές δεν ήταν τελικός αποδέκτης της μπάλας. Ο ρόλος του ήταν να πλαγιοκοπεί για να σερβίρει ασίστ. Μ’ αυτά και μ’ αυτά κράτησε μια ...απόσταση από το γκολ και σε συνδυασμό με την αναποτελεσματικότητα του «Χάμπου», η Αρτάκη δεν ήταν και η επιτομή της παραγωγικής ομάδας.

Το "διαζύγιο" με τον Ζυγκερίδη ποδοσφαιρικά ήταν εκτός λογικής, να χάσεις δηλαδή, τον βασικό σου φορ τη χρονική στιγμή που βρίσκεσαι κάτω από τη ζώνη, χωρίς, μάλιστα, να υπάρξει αντικαταστάτης. Αλλά και το ένα και μοναδικό γκολ του Ζυγκερίδη (στο 1-3 με τη Φήκη) αποτελεί "μαξιλαράκι" στην απόφαση της διοίκησης. Από την άλλη, συμφωνώ ότι ο Ζυγκερίδης έδωσε και έφαγε πολύ ξύλο με τους αντίπαλους αμυντικούς και έκανε τη «βρώμικη» δουλειά, ανοίγοντας χώρους στους συμπαίκτες του, χωρίς η Αρτάκη να είναι η ομάδα με τους τρελούς αυτοματισμούς. Προφανώς λοιπόν οι άνθρωποι της Αρτάκης έβαλαν κάτω τα πράγματα, θεώρησαν ότι με τον Μεγάλο …βγαίνει το υπόλοιπο της χρονιάς, ενώ στην απόφαση μέτρησε και η ενίσχυση της ομάδας μεσοεπιθετικά. Δηλαδή ήρθαν ο Γριζανίτης, ο οποίος αφίχθη επί εποχής Διγκόζη για την ακρίβεια, ο Αντωνάκης και ο Καραστόιαν, τρεις εξτρέμ (ο Αντωνάκης παίζει και μπακ) ενώ με ...κλειδωμένες τις θέσεις των μπακ από τους Στασινόπουλο και Στάρις ανέβηκε εξτρέμ και ο Χατζηστάμου (δεν είναι η πρώτη φορά), ο οποίος χθες μοίρασε ...κάτι σακούλες στους φιλοξενούμενους και μάλιστα, κατέγραψε και δύο θεαματικές κούρσες από τη μια πλευρά του γηπέδου μέχρι την άλλη, παίζοντας εκείνη την ώρα στη θέση του μπακ. Επίσης ο Χατζηστάμου χρεώθηκε και την ασίστ στο πρώτο γκολ.

Βέβαια, πλέον δεύτερο καθαρό φορ η Αρτάκη δεν έχει, ας ελπίσουμε να είναι καλά ο Λεωνίδας (Μεγάλος) για να φυλάει της «Θερμοπύλες» της γραμμής κρούσης.

Ο Καραμπάς αποχώρησε με πρόβλημα στο γόνατο, ο Στασινόπουλος παίζει και στόπερ αν χρειαστεί, όπως στον Παλαμά, βασικά αυτό το παιδί μόνο τερματοφύλακας δεν έχει παίξει και για να μην το κουράζουμε, με το πρωτάθλημα να θέλει 7 αγωνιστικές για να τελειώσει (6 ματς έχει να δώσει η Αρτάκη) …βολεύεται η κατάσταση.

Χθες η Αρτάκη έβαλε τρία γκολ, παίζοντας συνδυαστικό ποδόσφαιρο, με δομημένες επιθέσεις, ισορροπία στις γραμμές, πολλές πάσες, όχι παράλληλες, αλλά κάθετες, κίνηση με την μπάλα και χωρίς τη μπάλα. Στο πρώτο γκολ ο αμυντικός της Αγριάς ακόμη ψάχνει το Μεγάλο, στο δεύτερο γκολ ο Παπαδάκης λογικά στο κλέψιμο που κάνει εκτός από την μπάλα πήρε και την ταυτότητα του χαφ της Αγριάς. Οι φιλοξενούμενοι δεν είναι σάκος του μποξ, αλλά χθες δεν είχαν καμία τύχη. Την Αγριά αν τη ρωτήσεις πότε κέρδισε τελευταία φορά, δεν θυμάται.

Όταν η Αρτάκη είχε παίξει στον πρώτο γύρο στην Αγριά, ο Θησέας ήταν πρώτος με 7 βαθμούς (δύο νίκες και 1 ισοπαλία). Δεν ήμουν στο γήπεδο, αλλά μου το μεταφέρανε, ήταν ένας τύπος που ισχυριζότανε ότι με νίκη κόντρα στην Αρτάκη ο Θησέας θα βάλει σοβαρή υποψηφιότητα για την κατάκτηση του τίτλου. Έπεσε μέσα στις προβλέψεις του, μιλάμε είναι το μαντείο των Δελφών σε άνθρωπο. Επίσης πρόσφατα εμφανίστηκε στο Deal του Φερεντίνου ένας τύπος, ο οποίος συστήθηκε -μεταξύ άλλων- και ως παίκτης της Αγριάς, δεν νομίζω να ήταν χθες στην αποστολή. Για την ιστορία, του πρότεινε ο τραπεζίτης 5.300 ευρώ, πήρε το ρίσκο του και τελικά έφυγε από το παιχνίδι με 200 ευρώ, ίσα-ίσα για να πληρώσει το ρεύμα. 

Στην Α’ ΕΠΣΕ από το γκρουπ της κορυφής μόνο ο Αμαρυνθιακός δεν νίκησε και μάλιστα βρέθηκε μπροστά στο φάσμα της ήττας, αλλά γλίτωσε το βαθμό στο τέλος κόντρα στον πάντα υπολογίσιμο Ελλήσποντο. Ο Αμαρυνθιακός είναι αρνητής της ήττας, αλλά και οι ισοπαλίες δεν ευνοούν τις βλέψεις του για το κάτι παραπάνω. Ο ΑΟΧ πέρασε από τη Σκεπαστή, μια ομάδα που έχει χάσει τη συνοχή και τη φρεσκάδα της, λόγω των απουσιών, αλλά όχι την μαχητικότητά της. Η Μακρυκάπα άφησε πίσω της το άσχημο απόγευμα στο ντέρμπι με τη Χαλκίδα, ξαναπήρε τα πάνω της, παραμένει στο -2 και την Κυριακή υποδέχεται τον Ταμυναϊκό σε παιχνίδι κομβικής σημασίας και για τους δύο. Είναι το ντέρμπι των ντέρμπι. Για τους Αλιβεριώτες Κοτρογιάννης και Σταματούκος βρίσκονται σε εξαιρετική φόρμα. Μια μέρα νωρίτερα ο ΑΟ Χαλκίς φιλοξενεί τον Αμαρυνθιακό. Η ομάδα της Βάθειας έχει επιθετική φιλοσοφία, της αρέσει ο γρήγορος ρυθμός. Η Χαλκίδα είναι κοντρολαρισμένη ομάδα με κατοχή, διαθέτει εμπειρία και λύσεις, ακόμη και στη μέτρια μέρα της θα βρεθεί ο παίκτης που θα την βγάλει ασπροπρόσωπη, στα τελευταία ματς αυτό το ρόλο τον έχει αναλάβει ο Νίκος Μαστροκώστας.  

Στη Β’ ΕΠΣΕ το Μαντούδι και το Νεοχώρι, όπως όλα δείχνουν θα κερδίσουν την προαγωγή στην Α’ ΕΠΣΕ με ένα χρόνο καθυστέρηση, γιατί και πέρσι ήταν ακλόνητα φαβορί, αλλά ο κορωνοϊός ματαίωσε τα σχέδιά τους, αλλά δεν ακύρωσε υπεροχή τους. Στον κεντρικό όμιλο Αλάτσατα και Λουκίσια θα συνεχίσουν να ζουν με την πίεση του πρωταθλητισμού, θα το σηκώσει όποιος κάνει τα λιγότερα λάθη, με την Προποντίδα να παρακολουθεί διακριτικά τις κινήσεις τους.

Το ματς του Σαββατοκύριακου έγινε στα Ζάρκα με την τοπική ομάδα να βρίσκεται στο ημίχρονο πίσω στο σκορ με 3-0 από το Μιαούλη Φύλλων. Τελικό σκορ 4-3 ...και Ζάρκα η μπάλα!