Οι μνηστήρες της κορυφής στην Εύβοια έδειξαν χαρακτήρα, η Αρτάκη δυσκολεύει τη ζωή της

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Η Αρτάκη έβαλε μεγαλύτερη πίεση στον εαυτό της και δυσκολεύει τη ζωή της με την εντός έδρας ήττα από την Ελασσόνα. Η Ελασσόνα έχει μια σταθερή πορεία στο πρωτάθλημα από το ξεκίνημα της σεζόν, η γκέλα της με 3-0 στη Φήκη έριξε στάχτη στα μάτια, και η ίδια ρέφαρε με το χειρότερο -για την Αρτάκη φυσικά- τρόπο, κερδίζοντας μέσα στην Εύβοια κι έστειλε τους ερυθροκίτρινους στην 7η θέση. Από την 8η και κάτω πέφτεις. Στη Γ' Εθνική τα πάντα κρέμονται σε μια κλωστή, σήμερα είσαι έβδομος, όπως τώρα ο ΑΟΝΑ, αύριο με μια νίκη μπορεί ν' ανέβεις τρίτος. Την Κυριακή ο εκτός έδρας αγώνας με τον Παλαμά είναι κρίσιμος, η Αρτάκη επιβάλλεται να φύγει με το τρίποντο, στη χειρότερη με την ισοπαλία, τουλάχιστον για να μην δώσει θάρρος στον τοπικό Ατρόμητο να ελπίζει βάσιμα σε παραμονή. Με διπλό η Αρτάκη τον αφήνει πολύ πίσω και τον βγάζει από την εξίσωση. Δεν θα κινδυνέψει η Αρτάκη, δεν γίνεται να κινδυνέψει, αλλά ...φύλαγε τα ρούχα σου για να 'χεις τα μισά.

Ο ΑΟ Χαλκίς διατήρησε τα σκήπτρα στην Α' ΕΠΣΕ και πέρασε σχετικά εύκολα από το Καλοχώρι/Παντείχι. Στο βασικό σχήμα του ΑΟΧ -νομοτελειακά- χωράνε 11, στο ρόστερ του ΑΟΧ ...όλοι οι καλοί χωράνε, δεν υπάρχουν περιθώρια για ...τάσεις φυγής, για τον απλούστατο λόγο ότι σε περίπτωση που ο ΑΟΧ κατακτήσει το πρωτάθλημα, δεν ακολουθεί φιέστα και απονομή, αλλά μπαράζ ανόδου με ομάδες που θα γυαλίζει το μάτι τους. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανένας, αν δεν βάλουν πλάτη άπαντες στον οργανισμό είναι πανεύκολο να "κλοτσήσουν" την καρδάρα με το γάλα. Στο ποδόσφαιρο πιο εύκολα γκρεμίζεται απ' ότι χτίζεται ένα οικοδόμημα και ο ΑΟΧ το ξέρει καλά, το έχει βιώσει πολλάκις στο παρελθόν. 

Ο Αμαρυνθιακός έχασε την ευκαιρία να πλησιάσει περισσότερο το γκρουπ της κορυφής και μάλιστα τον προσπέρασε η Κάρυστος, η οποία αθόρυβα κάνει τη δουλειά της και είναι η ...Τρίπολη της Α’ ΕΠΣΕ, ενώ η Ερέτρια βρέθηκε στο -3 από το ρετιρέ.

Η Ερέτρια σπατάλησε τις ευκαιρίες που βρήκε στο διάβα της στο πρώτο ημίχρονο και σαν να μην έφτανε αυτό βρέθηκε και με την πλάτη στον τοίχο με το «καλημέρα» στο β’ ημίχρονο, σε ένα κομβικό -χρονικά- σημείο που μπορεί να αποδιοργανώσει εντελώς μια ομάδα. Ο Απόλλων κάνοντας σημαία το «never give up», κατάφερε να μπει στο τιμόνι του οδηγού και ενώ όλα έδειχναν ότι θα αποδράσει με τρίποντο τίτλου, ο Αμαρυνθιακός αποδείχθηκε κι αυτός πολύ σκληρός για να πεθάνει.

Η Ερέτρια στη Βάθεια θα μπορούσε να προηγηθεί (ακόμη και με 0-2) αν ήταν πιο αποτελεσματική στην τελική προσπάθεια. Βρέθηκε πίσω στο σκορ, αγκάλιασε τη νίκη και λίγο έλειψε στην εκπνοή να χάσει το παιχνίδι με μπάζερ μπίτερ του Π.Δ. Σκριβάνου.

Μετά από ωραία ενέργεια του Π.Λ. Σκριβάνου, ο φορ των γηπεδούχων (είχε κι άλλες παρόμοιες επελάσεις) τροφοδότησε τον Π.Δ. και ο δεύτερος αστόχησε σε ευκαιρία που για την κλάση του δεν χάνεται. Αλλά στην μπάλα όλα μπαίνουν και όλα χάνονται.

Αξίζουν, όμως, πολλά μπράβο και στις δύο ομάδες γιατί μετά από μεγάλη αποχή, λόγω Χριστουγέννων, καραντίνας και κακοκαιρίας έβγαλαν μεγάλη ένταση στον αγωνιστικό χώρο και απέδειξαν ότι δεν συγκαταλέγονται άδικα στις κορυφαίες της κατηγορίας, ανεξάρτητα από τη βαθμολογική τους θέση.

Η Ερέτρια στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλύτερη, ξεκάθαρα.

Από το πρώτο δευτερόλεπτο κινήθηκε πολύ γρήγορα στην κόντρα και δημιούργησε προβλήματα από τον άξονα στον Αμαρυνθιακό, με τον Μεθενίτη να φωνάζει στους παίκτες του ότι «είμαστε άδειοι στο κέντρο και τρώμε αντεπιθέσεις». Δεν έγινε μια φορά, έγινε τουλάχιστον πέντε.

Οι φιλοξενούμενοι πίεζαν ψηλά τους αμυντικούς του Αμαρυνθιακού με συνέπεια οι γηπεδούχοι να μην μπορούν να βγάλουν με ευκολία την μπάλα από το πρώτο τρίτο (κι όταν το έκαναν οι "μοβ" ανακτούσαν την μπάλα με τους χαφ Βεσέλι και Χιούσκα). Οι Ερετριανοί δυσκόλευαν την πρώτη πάσα, οι του Αμαρυνθιακού αναγκαζόντουσαν να παίζουν παράλληλα και με αυξημένο ρίσκο (έπαιζαν με τη φωτιά), και παραλίγο να το πληρώσουν (σ.σ. φαινόταν ότι θα συμβεί), όταν ο Σταματάκος σε χαρακτηριστική φάση έκλεψε την μπάλα από τον Ρεπετσά, αλλά ο Λάζρι δεν ολοκλήρωσε την προσπάθεια. Ο οποίος Λάζρι ήταν πολύ καλός και ξεχώρισε (έχει άγνοια κινδύνου), ο Σταματάκος είναι ένας παίκτης που κάνει τη διαφορά, μπορεί με τη φανέλα της Αρτάκης (θα έλεγα και με του Ηρακλή Ψαχνών) να μην ήταν σε τρελή φόρμα, αλλά χθες ...θύμισε τον Σταματάκο  με στοιχεία "Αντρίγια Ζίβκοβιτς". Μεσοεπιθετικά η Ερέτρια αν βρεθεί στη μέρα της μπορεί να σε «πνίξει», δεν είναι τυχαίο ότι διαθέτει με διαφορά την καλύτερη επίθεση. Σταματάκος, Κανάνι, Λάζρι, ο Ρούσσος είναι επιθετικογενής μπακ και δημιουργείται υπεραριθμία και στην κορυφή ο Τόρα που τα τελευταία χρόνια, "βαρύ" τον λένε, αλλά με 16 γκολ εξελίσσεται σε ...βαρύ πυροβολικό. Μέχρι και γκολ από πλάγιο άουτ-ασίστ βρήκε.

Στον αντίποδα ο Αμαρυνθιακός, αφού κατάφερε να απορροφήσει την πίεση του Απόλλωνα στο πρώτο ημίωρο, άρχισε κι αυτός να βγάζει αρετές στον αγωνιστικό χώρο. Είχε πιο ενεργή την αριστερή πλευρά με τους Πετράκη και Αντώνη Μυρτέζα. Ο Παναγιώτης Τσούτσης ως δεξιός μπακ είχε δύσκολο έργο απέναντι στον Κανάνι, ο Π.Δ. Σκριβάνος δεν πήρε πολλές μπάλες στο πρώτο ημίχρονο και οι γηπεδούχοι προσπάθησαν να "χτυπήσουν" πλαγιοκοπώντας με τον Αντώνη Μυρτέζα που πάτησε περιοχή. Μια αξιόλογη στιγμή κατέγραψαν στο πρώτο ημίχρονο οι γηπεδούχοι, ενώ το δεύτερο ημίχρονο ήταν σαφώς πιο ισορροπημένο με ...άρωμα ροντέο, με τον Αμαρυνθιακό να χτυπάει στην πλάτη της άμυνας της Ερέτριας με μακρινές μπαλιές. Το αποτέλεσμα δικαίωσε την έμπνευση. Η μόνη διαφορά ήταν ότι στο πρώτο γκολ ο Π.Δ. Σκριβάνος βρέθηκε αρκετά πλάγια και όχι "φάτσα" με την εστία, αλλά δεν εκβίασε τη φάση, έσπασε την μπάλα στον αμαρκάριστο Πέππα, ενώ στο δεύτερο γκολ ο Δημήτρης Τσούτσης, ο οποίος είναι σαΐτα στην κόντρα, δεν είχε στήριγμα, αλλά είχε την ευχέρεια και την οξυδέρκεια να πλασάρει διαγώνια και να «νικήσει» τον Μίχο.

Την ερχόμενη αγωνιστική ακολουθεί ακόμη ένα σπουδαίο παιχνίδι ανάμεσα στην Ερέτρια και τον Ταμυναϊκό, ο οποίος στο Αυλωνάρι ...διέλυσε κάθε υποψία στραβοπατήματος.

Η Μακρυκάπα έβγαλε αντίδραση και έδειξε μέταλλο περνώντας από μία δύσκολη έδρα, όπως αυτή της Αιδηψού. Και είναι σημαντικό για τον ΑΟΜ γιατί την περ. εβδομάδα ηττήθηκε από τη Χαλκίδα με κακή εμφάνιση, την Παρασκευή βγήκε από το ρόστερ της ο πρώτος σκόρερ της, ο Κωνστανάγκας, που πήγε στα Λουκίσια, ενώ οι Σίδερης και Μήτρου κατά κοινή ομολογία δεν βρίσκονταν σε πολύ καλό φεγγάρι μέχρι τώρα, ωστόσο στην Αιδηψό αμφότεροι σκόραραν, δίχτυα βρήκε και ο τρίτος της «φροντλάιν» Γκάβαλης, και έτσι δημιουργήθηκε συνθήκη που θα τους δώσει «μπουστάρισμα» ενόψει συνέχειας. Αποτελεί βάλσαμο για ένα γκρουπ να ξαναβρίσκει αμέσως πατήματα.

Ο Λήλας -στο ντεμπούτο του Ρόγκα- απέδειξε ότι δεν είναι ο μελλοθάνατος που έχει καθίσει στην ηλεκτρική καρέκλα και τον ρωτάνε "ποια είναι η τελευταία σου επιθυμία". Μεγάλη νίκη κόντρα στη Δροσιά, που είναι ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο. Δεν έχω εικόνα από κανένα ματς, πλην της Βάθειας που το παρακολούθησα, αλλά ο Λήλας στην έρημο Σαχάρα που περπατάει θα πιει νερό και από την πρώτη γούρνα που θα βρει μπροστά του για να ξεδιψάσει, δεν θα στρογγυλοκαθίσει και θα παραγγείλει εμφιαλωμένο. Ο Λήλας κινείται σε αχαρτογράφητα, για το βάρος της φανέλας του, νερά και στο ματς με τη Δροσιά λειτούργησε το ένστικτο της επιβίωσης. Δεν έσωσε καμιά παρτίδα, αλλά αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς...