ΝΤΡΟΠΗ: Δήμος Χαλκίδας και επιχειρηματίες αγνόησαν επιδεικτικά την ώρα της γης

Σε όλο τον κόσμο γιόρτασαν χθες το βράδυ την "ώρα της γης". Πολιτισμένοι και μη λαοί σεβάστηκαν το συμβολικό κλείσιμο των φώτων για μία ώρα κατεβάζοντας τους διακόπτες. Μεγάλες πρωτεύουσες του πλανήτη βυθίστηκαν στο σκοτάδι στέλνοντας μήνυμα πως κάτι μπορεί να αλλάξει στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος.

Σε αυτόν τον κόσμο δεν ανήκει σίγουρα η Χαλκίδα μας. Η πόλη που έχει μείνει δυστυχώς χρόνια πίσω σε επίπεδο νοοτροπίας και πόσω μάλλον οικολογικής ευαισθητοποίησης. Κάναμε μια βόλτα στην παραλία και στους γύρω δρόμους μεταξύ 8μιση και 9μιση και με θλίψη διαπιστώσαμε ότι ούτε ο δήμος, όπως είχε υποσχεθεί, ούτε οι επιχειρηματίες, όπως "επέβαλε" το πιο τουριστικό μέρος της πόλης, ανταποκρίθηκαν στο συμβολικό κάλεσμα.

Δείτε, για παράδειγμα, πόσο ..ωραία φωταγωγημένο είναι το δημαρχείο Χαλκίδας, παρά τη δέσμευση Ζεμπίλη ότι θα συσκοτίσει όλα τα δημοτικά κτήρια. Είδαμε και μέσα στο δημαρχείο φώτα ανοιχτά...

Αποκαρδιωτική, όμως, ήταν η εικόνα όλων των καταστημάτων της παραλίας και της οδού Φαρμακίδου. Κανένας επιχειρηματίας δεν φιλοτιμήθηκε να βάλει το κέρδος έστω για μία ώρα σε δεύτερη μοίρα και να στείλει το δικό του μήνυμα -σαν επιχείρηση- για μια πιο φιλική αντιμετώπιση του περιβάλλοντος στο μέλλον.

Αν θέλετε να το πάρουμε κι από την εμπορική σκοπιά του πράγματος, κανείς δεν είχε την ιδέα να διαφοροποιήσει το μαγαζί του δημιουργώντας ατμόσφαιρα με κεράκια, να βάλει ένα-δυο ωραία μηνυματάκια στο χώρο του, ώστε να δείξει ανθρώπινο πρόσωπο και να καλέσει την πελατεία του να συμμετάσχει, έστω με την παρουσία της, σε μία δράση υπέρτερου σκοπού.

Να σημειώσουμε μόνο δύο εξαιρέσεις στην παραλία Χαλκίδας: Το Floca είχε κεράκια στα εξωτερικά τραπέζια και λίγα φώτα στο εσωτερικό, το ίδιο και η καφετέρια Centro. Δεν ξέρουμε αν το κάνουν από στιλ, αλλά μπροστά στα σχεδόν πλήρως φωταγωγημένα cafe της παραλίας, έμοιαζαν σαν τη μύγα μες στο γάλα.

Για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, τραβήξαμε κάποιες φωτό ώστε να καταλάβετε το μέγεθος της περιβαλλοντικής αποχαύνωσης που μας διακατέχει. Η ώρα της γης δεν αποτελεί κάτι πολύ σημαντικό σαν κίνηση για τη διάσωση του πλανήτη. Αλλά φανταστείτε: Αν γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια τη μία ώρα που μας ζητούν να κλείσουμε τα φώτα, τότε πόσα έτη φωτό απέχουμε από την αληθινή και καθημερινή προστασία του κόσμου που μας περιβάλλει; 

Θαυμάστε, λοιπόν, την καταναλωτική ευμάρεια που συνεχίζεται απρόσκοπτη στα καταστήματα της οδού Φαρμακίδου: