Ο Ιάσονας διηγείται την εκδρομή του 1ου Γυμνασίου

Στην Ελασσόνα πήγε εκπαιδευτική εκδρομή το 1ο Γυμνάσιο Χαλκίδας και ο Ιάσονας Τσέλλος (φωτό) ήταν ένας από τους μαθητές που συμμετείχαν περιβαλλοντική ομάδα του σχολείου. Οσα είδε, θέλησε να μας τα διηγηθεί με το δικό του τρόπο, γι' αυτό και μας έστειλε ένα κείμενο που περιγράφει τα μνημεία, τα αστεία μεταξύ των παιδιών και τις σχέσεις καθηγητών-μαθητών. Σας το παραθέτουμε αυτούσιο για να μη χαθεί η ατόφια νεανική γραφή. 

"To τριήμερο μεταξύ 11 - 13 Φεβρουαρίου, η περιβαλλοντική ομάδα του σχολείου μας επισκέφτηκε την περιοχή γύρω από την Θεσσαλική πόλη Ελασσόνα τις 2 πρώτες μέρες και την τρίτη και τελευταία τα Μετέωρα, κοντά στην Καλαμπάκα. Μας συνόδευαν οι καθηγητές κ. Πίττας, κ. Γιακομύδης και κ. Κόρου.
Την Παρασκευή το πρωί  ξεκινησαμε σαν ομάδα από την είσοδο του Λυκείου στις 6.30 το πρωί. Αν και ήταν πρωί, στο λεωφορείο δεν χαλαρώσαμε , αλλά συζητούσαμε. Άλλοι πάλι χάζευαν από το παράθυρο τις περιοχές που αφήναμε πίσω μας.
Περίπου στις 12.00 φτάσαμε στα ξενοδοχεία που θα μέναμε. Εκεί χωρίστηκε η Β από την Γ γυμνάσιου. Αμέσως άρχισαν τα παράπονα από τους μαθητές της τρίτης για το ξενοδοχείο, αλλά σύντομα ξεχαστήκαν. Στις 13.00 πήγαμε στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, όπου μας περίμενε ο κ. Σπύρος υπεύθυνος του κέντρου. Είχαμε διαλέξει το πρόγραμμα «Παραδοσιακή αρχιτεκτονική» και μας έδωσε σχετικές πληροφορίες για την περιοχή.
Κατά τις 14.30 πήγαμε για μεσημεριανό γεύμα σε μια συμπαθητική ταβέρνα, του  «Θωμά». Μόλις τελειώσαμε το φαγητό γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για μερικές ώρες ξεκούρασης. Όταν ξυπνήσαμε, ξεκούραστοι πια, ξαναβρήκαμε τον υπεύθυνο στο ΚΠΕ. Μας οργάνωσε σε ομάδες και μας πληροφόρησε για ένα συναρπαστικό παιχνίδι ρόλων που θα παίζαμε. Αμέσως μετά επισκεφτήκαμε το παλαιό γεφύρι που είναι το σημαντικότερο μνημείο της πόλης.
Σαν τελειώσαμε κι αυτό, πήγαμε στο ξενοδοχείο για να περάσουμε το βράδυ. Ο κ. Πίττας κράταγε « τσίλιες» όλη τη νύκτα για τυχόν αταξίες και «μετακομίσεις» μαθητών από δωμάτιο σε δωμάτιο. Το όριο για ύπνο  δυστυχώς ήταν στις 24.00.
Το πρωί μας ξύπνησε η κυρία Κόρου και μας ενημέρωσε πως στις 8.00 σερβίρεται το πρωινό, στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου. Όταν χορτάσαμε, αν και το πρωινό όπως αποδεδείχθηκε ήταν φτωχό, ανεβήκαμε στο λεωφορείο και πήγαμε στο ορεινό χωριό Λειβάδι, περίφημο για τον αντιστασιακό του αγώνα.  Είναι μάλιστα, το μέρος όπου γεννήθηκε ο «προ-επαναστάτης» του αγώνα των Ελλήνων το ΄21, Γιωργάκης Ολύμπιος. Αφού περιηγηθήκαμε από τον αντιδήμαρχο στο όμορφο αυτό χωριό, χτισμένο σύμφωνα με την αρχιτεκτονική της προπολεμικής Ελλάδας, , φύγαμε για μια παραδοσιακή ταβέρνα. Στην διαδρομή, σταματήσαμε και θαυμάσαμε ένα ακόμα παλιό γεφύρι και το λαογραφικό μουσείο αντικειμένων - εργαλεία,  σκεύη, φορεσιές - στο χωριό Πύθιο.
Επειτα, ξαναγυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Όμως, επειδή ήμασταν ακόμα ξεκούραστοι αγοράσαμε μια μπάλα και πήγαμε για «μήλα» στο γηπεδάκι μπροστά από το ξενοδοχείο. Στη συνέχεια ορεξάτοι και χαρούμενοι, επισκεφτήκαμε το χωριό Σαριτσάνη. Προσωπικά , με εντυπωσίασε ο πέτρινος πύργος στο κέντρο του χωριού, καθώς και ο γιγαντιαίος αιωνόβιος πλάτανος. Ύστερα πήγαμε στο ξενοδοχείο για μια δυο ώρες και όταν νύχτωσε και ανέτειλε το γεμάτο φεγγάρι πίσω από τον Όλυμπο, βρήκαμε για μια αξέχαστη έξοδο. Γνωρίσαμε παιδιά που κατοικούσαν εκεί, περπατήσαμε στα στενά και φάγαμε σε ένα τοπικό μαγαζί. Γελάσαμε πολύ διότι είχαμε ντυθεί κάπως ιδιόμορφα- με τις πυτζάμες για την ακρίβεια- και τραβούσαμε τα βλέμματα των περαστικών. Στις 11.30 κουρασμένοι γυρίσαμε πίσω και πέσαμε «ξεροί» για ύπνο.
Το πρωί, όπως και την προηγούμενη μέρα, μας ξύπνησε η κ. Κόρου και μας ανέφερε το πρόγραμμα της τελευταίας ημέρας. Την ώρα του πρωινού μας περίμενε μια ευχάριστη και ιδιαίτερη έκπληξη. Ο δήμαρχος της Ελασσόνας είχε έρθει για να μας δει και να συζητήσει με τους καθηγητές μας. Κατευθείαν αφού τελειώσαμε, φύγαμε στις 9.15 για τον τελευταίο προορισμό μας, τα μαγευτικά Μετέωρα.
Στη διαδρομή είχε αρκετό χιόνι κάτι που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Πρώτη στάση κάναμε στις 11.30 σε ένα ύψωμα για να απολαύουμε την θέα. Όσοι δεν είχαμε ξαναεπισκεφτει τα Μετέωρα - όπως κι εγώ - μείναμε με ανοιχτό το στόμα μπροστά στην καταπληκτική θέση που βρισκόμασταν. Αφού χορτάσαμε το θέαμα αναχωρήσαμε για την μονή του Μεγάλου Μετεώρου ή αλλιώς της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Περιηγηθήκαμε στο λαογραφικό μουσείο στο εσωτερικού του μοναστηρίου και εξερευνήσαμε τους διάδρομους που εμένα πάντως μου έμοιαζαν με τον λαβύρινθο του μινώταυρου. Συνεχίζοντας κατεβήκαμε ένα μονοπάτι που οδηγούσε απευθείας από την μονή στον κεντρικό δρόμο, όπου μας περίμενε το λεωφορείο. Η διαδρομή ήταν καταπληκτική και οι δυο άντρες συνοδοί μας καλοσυνάτοι και όπως αποδεδείχθηκε σε άριστη φυσική κατάσταση.
Στις 15.00 είχαμε ήδη φτάσει στο εστιατόριο, κοντά σ' ένα χωριό, και φάγαμε όλοι μαζί, δεμένοι πια σαν αληθινή ομάδα. Στο τραπέζι γελούσαμε συνέχεια με τα διάφορα αστεία γεγονότα που είχαν προηγηθεί και συζητούσαμε για τα αξιοθέατα που θα έμεναν άσβηστα στην μνήμη μας. Μόλις τελειώσαμε, χορτασμένοι πια, μπήκαμε στο λεωφορείο για να γυρίσουμε στην πόλη μας, τη Χαλκίδα .
Πριν φτάσουμε σταματήσαμε για ένα «καφεδάκι» στα Καμένα Βούρλα.  Λόγω μιας ασυνεννοησίας όμως, χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και η κάθε μια πήγε σε διαφορετικό καφέ και αυτό προκάλεσε την δυσαρέσκεια της μοναδικής ενηλίκου γυναίκας που μας συνόδευε, γιατί αυτό ήταν εκτός σχεδίου. Τέλος πάντων, επιστρέψαμε στις 21.00, κουρασμένοι, αλλά πολύ χαρούμενοι. Ήταν σίγουρα μια καταπληκτική εκδρομή.
Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για τη σύνδρομή του σ' αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα εκδρομή. Ακόμα ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνοδούς  μας,  για την όρεξη και την υπομονή τους. Ας μην ξεχνάμε πως είχαν αναλάβει την ευθύνή 27 ατόμων".