ΚΕΜΙΔΗΣ: Γελοιότητα η πρόταση για Αγιοποίηση του Παύλου Φύσσα

               * Γράφει ο Κ. Κεμίδης, Δικηγόρος

"ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ!!!!

Αγαπητή «Δημοκρατία», μου είναι αδύνατον να μην σχολιάσω αυτήν την «γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο», που έγραψε η έγκριτη εφημερίδα σας για την απίστευτα εξωφρενική πρόταση της Βουλευτού Σοφίας Βούλτεψη.

Αυτή η κυρία τελικά, προσπαθεί να εντυπωσιάζει τον λαόν, με τις απίθανες, γκάφες της, σχεδόν σε όλα τα επίκαιρα θέματα που τραβάνε το ενδιαφέρον της Κοινής Γνώμης.

Καλά, αν είναι και χριστιανή -δεν θέλω να μην το πιστέψω αυτό, μια και η Δεξιά Παράταξη πάντα ήταν φιλόθρησκη- τουλάχιστον αγνοεί, αλλά και το σπουδαιότερο, αγνοούσε μέχρι την ηλικία αυτή που είναι ή δεν έχει ακούσει πως και πότε ένας, συνήθως, ερημίτης Μοναχός, αλλά και άλλοι Μοναχοί π.χ. Αγιορείτες ή σπουδαίοι Πατέρες της Εκκλησίας μας αγίασαν;

Όλων αυτών η ζωή υπήρξεν, κατά κοινήν ομολογία- αγία, με αέναη και αδιάλειπτη προσευχή νυχθημερόν (το πολύ διέθεταν 2 ή 3 ώρες την νύκτα για ανάπαυση), εξαντλητική νηστεία, φιλανθρωπία, αφιλοχρηματία, εγκράτεια και πολύ μεγάλη ταπείνωση και προ πάντων η υπακοή, όχι μόνο στους μεγαλύτερους σε άσκηση και εγκράτεια ομολογητές, αλλά προς όλους ανεξαιρέτους.

Δεν έχει, τουλάχιστον, διαβάσει ποτέ, τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου, τον Αγιορείτου, αλλά και άλλους συναξαριστές, πώς αγίασαν οι μάρτυρες, όσιοι, εγκρατευτές, ομολογητές κ.λπ., που αψηφούσαν τιμές και αξιώματα των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων, όταν αυτοί είχαν κηρύξει απηνή διωγμό κατά της χριστιανικής μας Εκκλησίας, και ομολογούσαν με παρρησία την χριστιανική τους πίστη στον Ιησού Χριστόν, κάτω από την λαιμητόμο, τα καζάνια με την κοχλάζουσα πίσσα, τα σιδερένια νύχια που τους ξέσκιζαν τις σάρκες, τις αλάτιζαν, στις πληγές τους και τις έκαιγαν μετά, ή ότι τους έριχναν βορά στους λάκκους με τα άγρια, αιμοβόρα θηρία;

Πρόσφεραν την ζωήν τους, στους αποκεφαλιστές, τους Δημίους και στους γδάρτες τους που τους έγδερναν ζωντανούς, αρνούμενοι να προσκυνήσουν και θυσιάσουν στα είδωλα και τα ξόανα της ειδωλολατρίας, σπάζοντας και καταστρέφοντας τους ψεύτικους θεούς τους; Και όταν με την χάριν και θαυμαστή ενέργεια του Θεού, δεν πάθαιναν τίποτε, επανερχόμενοι σώοι και αβλαβείς, τους αποκεφάλιζαν;

Θα μπορούσα να γράφω βιβλία ολόκληρα για την μαρτυρική ζωή, όλων των Αγίων της Εκκλησίας. Αλλά, ας μιλήσω και για τους σύγχρονους Αγίους (Άγιον Παΐσιον, Άγιον Νεκτάριον, Άγιον Ιάκωβον τον Ασκητή-Μοναχό της Ι.Μ. Οσίου Δαυΐδ, του Γέροντος, στις Ροβιές Ευβοίας και τόσους άλλους).

Άσκηση με κακοπάθεια, και εξουθένωση, από την συνεχή προσευχή, νηστεία και εγκράτειαν.

Βέβαια, οι νεομάρτυρες και όσιοι πατέρες της Εκκλησίας μας, δεν υπέστησαν τα μαρτύρια των πρώτων Χριστιανών (επί Δεκίου-Διοκλητιανού κ.λπ.) όμως, η ζωή τους, εδώ στην γη ήταν μαρτυρική, έχοντας τον Χριστόν μέσα στην ψυχή τους, που τους ενδυνάμωνε να κάνουν αυτήν την εξουθενωτική άσκηση (προσευχή συνεχής, διάκριση, εγκράτεια, νηστεία κ.λπ.), προικισμένοι, μάλιστα, με το προορατικό χάρισμα, που διακρίνει τους Αγίους μας.

Αυτό που είπε η κα Βούλτεψη, μάλλον το είπε για να εντυπωσιάσει την κοινήν γνώμη, (μια και είναι φορτισμένη η κοινή γνώμη, από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, τις μέρες αυτές), ή και να νόμιζε ότι με αυτό που είπε, ενίσχυε το κόμμα της, την Ν.Δ.

Αν δεν είναι γκάφα ολκής και πολλής υποκρισίας, εγώ πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να την προσγειώσει στην πραγματικότητα και να την βάλει στην θέση της, παρατηρώντας την αυστηρά, γιατί μάλλον κακό στην Κυβέρνηση κάνει, παρά καλό. Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο.

Με όλα τα πιο πάνω που γράφω, δεν σημαίνει ότι δεν λυπήθηκα για την δολοφονία ενός αθώου συνανθρώπου μας (Φύσσα), ούτε ότι δεν συμπάσχω στην τραγική μητέρα του, στην οποία εύχομαι ολόψυχα, την εξ ύψους παρηγορίαν, παρά Χριστού, του Θεού μας, και Καλό Παράδεισο στο παιδί της.

Ακόμη, κάτι άλλο σχετικό, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, ο Κολοκοτρώνης και όλοι οι οπλαρχηγοί και Καπεταναίοι, προσκυνούσαν, πρώτα στον Θεό και την Παναγιά μας, και ζητούσαν την βοήθειά τους, για κάθε μάχη και ναυμαχία κατά του Κολοσσού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την ελευθερίαν, θυσίασαν και τις ζωές τους ακόμη, για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι, ύστερα από την φρικτή σκλαβιά 4 αιώνων από τους Τούρκους».

Κανένας τους, όμως, δεν έγινε Άγιος της Εκκλησίας μας, όπως και ο Κοσμο-Καλόγερος, απαράμιλλος Αλ. Παπαδιαμάντης ή ο Φώτης Κόντογλου και τόσοι άλλοι, που απεκλήθησαν «Άγιοι των Γραμμάτων μας».

Φυσικά, αναμένω με ενδιαφέρον την απάντηση του Αρχιεπισκόπου μας ή και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.

Συνέχεια των πιο πάνω, τέλος, πρέπει να αναφέρω εδώ και τον Στρατηγό Νικόλαο Πλαστήρα, τον αποκληθέντα «Μαύρο Καβαλάρη», τον Μεγάλο Πολιτικό της φτώχειας και πρώην Πρωθυπουργό της χώρας σε ταραγμένες εποχές για την χώρα μας (Μικρασιατική καταστροφή 1923 και Δεκεμβριανά 1944-Εμφύλιος).

Όλη του η ζωή, σαν Πολιτικός και Αξιωματικός, ήταν υπόδειγμα εντιμότητας, αρετής, εγκράτειας, λιτότητας και δημοκρατικής ευαισθησίας. Τον μισθό του τον πρόσφερε διακριτικά σε απόρους και ορφανά παιδιά. Γιʼ αυτό, πέθανε πάμφτωχος και δεν άφησε καμία περιουσία, ούτε, σπίτι, ούτε κινητά, ούτε χρήματα, ούτε τίποτε άλλο χρήσιμο πράγμα, ενώ διέμενε σε 1 μικρό ενοικιαζόμενο και λιτό σπιτάκι, κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο (Μετς), χωρίς έπιπλα και κοιμόταν σε ένα ράντσο, μέχρι και τον θάνατόν του.

Όλα αυτά, δεν ήταν από κάποια ιδιοτροπία ή ψυχική διαταραχή. Ήταν πανέξυπνος πολιτικός και Στρατιωτικός, ευφυέστατος άνδρας με δημοκρατικό και ενάρετο τρόπο ζωής, και πάνω από όλα πολύ ταπεινός άνθρωπος, λιγομίλητος και μετριόφρων. Τον επαινούσαν και τον θαύμαζαν, ακόμη και οι πολιτικοί του αντίπαλοι.

Πολλές φορές έστελνε -με τρόπο- να του αγοράσουν, ψωμί, ελιές και λίγη φέτα. Αυτό ήταν το φαγητό της ημέρας του, αν και Πρωθυπουργός και μάλιστα άρρωστος από φυματίωση.

Η ενάρετη ζωή του και ο χαρακτήρας του ξεπερνούσε την ασκητική ζωή ενός ερημίτη Μοναχού. Ουδέποτε, βέβαια, ετόλμησαν να τον κηρύξουν «Άγιο» ούτε πολιτικοί, ούτε Στρατιωτικοί, ούτε και κληρικοί, γιατί οι σοβαροί άνθρωποι «δεν παίζουν με την Αγιότητα», που είναι δωρεά του Θεού, όπως συνέβη με την κυρία Βουλευτίνα!!!