"Μασκαρά - Γκρέκο - Μασκαρά"

* του Νίκου Αντωνίου

Σκεφτόμουν να φορέσω μια κόκκινη μπλούζα, μια μαύρη κατσαρή αφάνα, να πλακωθώ στο φούμο και να βάλω δόντια κούνελου για να "ντυθώ" ...Τζος Τσίλντρες. Τελικά, όμως, δεν θα πρωτοτυπήσω. Θα "ντυθώ" και εγώ Πάγκαλος!

Φέτος ο Θόδωρος θα έχει την τιμητική του. Από την Πάτρα ως το Άνω Κουρούνι, θα είναι άπειρες οι μουτσούνες Πάγκαλου στα κατά τόπους καρναβάλια. Στοιχηματίζω πως θα ξεπεράσουν αριθμητικά ακόμη και τις Βραζιλιάνες (φωτο κάτω δεξιά), που βλέπουμε κάθε χρόνο να το κουνάνε.

Δικαιωματικά θα έχει την τιμητική του. Ο Πάγκαλος είναι το μεγαλύτερο πολιτικό ζωον της εποχής και είναι στο απόγειο της δόξας του και της λόξας του. Αναφέρομαι σε αυτή τη λόξα που τον διακρίνει και τον εξωθεί να ρίχνει τις πιο εμπρηστικές ατάκες στα ...μούτρα της ελληνικής κοινωνίας.

Τη γουστάρω αυτή τη λόξα για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί καταλαβαίνεις τι ...καρπαζιές σε περιμένουν, όταν λέει ο Πάγκαλος ότι δεν θέλει να αναλάβει Υπουργός Οικονομικών, για να μην υποχρεωθεί να συνδέσει το τέλος της πολιτικής καριέρας του, με τα επώδυνα οικονομικά μέτρα που θα ληφθούν.

Δεύτερον, γιατί γουστάρω να βλέπω κάθιδρο και με προτεταμένη την κοιλάρα τον Θόδωρα, να εκστομίζει το κορυφαίο: «μαζί τα φάγαμε». Προσωπικά δεν με προκαλεί η ατάκα. Δεν με εξαγριώνει, γιατί δεν με αφορά.

Ο Θόδωρας είναι -είπαμε- στο απόγειο της λόξας του, αλλά ξέρει τι λέει και σε ποιούς τα λέει. Είναι μεγάλη αλήθεια το «μαζί τα φάγαμε», απλά δεν μας αφορά όλους. Αφορά, όμως, πολλούς.

Αφορά όλους αυτούς τους λακέδες της εξουσίας, τους γυμνοσάλιαγκες του συστήματος, ακόμη και όλους αυτούς τους "αθώους" που ψήφιζαν, όμως, τόσα χρόνια με κριτήριο μια πρόσληψη, μιά μπίζνα, μια μίζα, ένα ρουσφετάκι βρε αδερφέ.

«Φταίνε οι πολιτικοί που εκμαυλίζουν τις συνειδήσεις των ψηφοφόρων», λέει ο αντίλογος. Παραμύθια. Αυτά ας τα λέμε στους "Εβροπαίγους", που θα έλεγε και ο Μακρυγιάννης (ναι ο στρατηγός). Ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας. Βρήκαν πολύ πρόσφορο έδαφος οι πολιτικοί για να καλλιεργήσουν το νοσηρό ρουσφετολογικό πολιτικό σύστημα που μας έφερε ως εδώ!

Τώρα που ναυάγησε το πλοίο, όμως. Τώρα που πάμε όλοι μαζί για φούντο, τώρα "ντύθηκαν" όλοι αθώες περιστερές. Τώρα κανείς δεν βλέπει την καμπούρα του, κανείς δεν αναγνωρίζει τις δικές του ευθύνες και όλοι εξαγριωμένοι μουντζώνουν τη Βουλή.

Αυτοί με προκαλούν. Αυτοί με εξαγριώνουν. Αυτοί οι μασκαράδες, που συντήρησαν τόσα χρόνια ένα αρωστημένο σύστημα εξουσίας και τώρα φασκελώνουν τη Βουλή. Τα μούτρα τους φασκελώνουν και το ξέρουν.

Γι αυτό λοιπόν θα "ντυθώ" Πάγκαλος. Δεν θα πρωτοτυπήσω, αλλά γουστάρω φέτος να ντυθώ Πάγκαλος και να τραγουδήσω "Μασκαρά - Γκρέκο - Μασκαρά", σε όλους αυτούς που έχουν "ντυθεί" αθώες περιστερές. Να τους αφιερώσω τους στίχους που έγραψε χρόνια πριν ο Γιάννης Μηλιώκας...

Μάτσο αμάκα καπιτάλε
σκάρτο, τανάλια, πολιτσία
φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο
περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία
φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο
περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία

Μασκαρά, γκρέκο μασκαρά...

ΥΓ: Ακούστε και το τραγουδάκι με ανάλογο βιντεοκλίπ...