ΕΛΛΑΔΑ-ΗΠΑ ΜΠΑΣΚΕΤ: Ο μύθος της καλής άμυνας και οι άντρες που έγιναν παιδιά

* Του Ακη Θεοφανίδη

Πριν τον αγώνα της Ελλάδας με την Αμερική στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας, κανείς δεν περίμενε το ελληνικό θαύμα. Το 101-95 που έγραψε το ταμπλό στο Παγκόσμιο του 2006 και μας έστειλε στον τελικό ήταν μία βόμβα μεγατόνων που συντελέστηκε εν πολλοίς, γιατί 12 καλοί (ή πολύ καλοί) Ελληνες παίκτες βρέθηκαν σε τρομακτικά εύστοχη μέρα.

Δεν χρειαζόταν να συμβεί το ίδιο στο σημερινό repeat με τους Αμερικάνους. Η τωρινή Team USA είναι μια σαφώς ποιοτικά υποδεέστερη ομάδα που, όμως, είναι εφικτό να την κερδίσεις αν α) έχεις καρδιά β) βρεθείς σε καλή μέρα.

Δεν βρεθήκαμε σε καλή μέρα και χάσαμε. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους παίκτες μας, επειδή δεν τα έβαλαν. Αυτά συμβαίνουν και να λέμε "ευτυχώς" που συνέβησαν σήμερα, γιατί ο τελικός είναι με την Τσεχία τη Δευτέρα.

Είναι σχεδόν απίθανο η Εθνική να βρεθεί ξανά σε τόσο κακή βραδιά και σίγουρα πρέπει να πονέσει πολύ το διχτάκι των Τσέχων για να καλύψουμε το +12 που χρειαζόμαστε. Είμαστε ακόμη ζωντανοί και αν δεν μπορέσουμε να νικήσουμε με αυτή τη διαφορά τους Τσέχους, τότε δίκαια θα αποκλειστούμε

Ομως, δεν γίνεται να εμφανίζονται οι Ελληνες παίκτες σαν παιδιά που τους έβαλαν να παίξουν απέναντι σε άντρες. Η ατολμία, η διστακτικότητα, ο φόβος ήταν κυρίαρχα στοιχεία είτε όταν βρίσκαμε ελεύθερο παίκτη είτε όταν η μπάλα έφθανε στο ζωγραφιστό (ελάχιστες φορές είναι η αλήθεια).

Ο Καλάθης συνεχίζει να είναι σκιά του καλού εαυτού του, χωρίς εμπνεύσεις και με μέτρια αμυντική συμπεριφορά. Ο Παπανικολάου μαζί με τον Παπαπέτρου έμοιαζαν σήμερα με παιδιά που βλέπουν εφιάλτες χωρίς να υπάρχουν. Τέλος, η αγωνιστική διάθεση των δύο ψηλών μας είναι πόνος για τα μάτια κάθε μπασκετόφιλου.

Ο Γιάννης Μπουρούσης συνεχίζει να περιφέρει το σαρκίο του στα γήπεδα της Κίνας χωρίς κανένα ίχνος συγκέντρωσης στο παιχνίδι και μετριέται ολίγος στις φάσεις που απαιτούν τσαμπουκά και θέληση. Το ίδιο και ο Παπαγιάννης, ο οποίος σήμερα εκτός από μάχες κατάφερε να χάσει και την μπάλα μέσα από τα χέρια του, μετά από αμυντικό ριμπάουντ που κατέβασε.

Η ΖΩΝΗ

Οι...μπαρουτοκαπνισμένοι αθλητικογράφοι της ΕΡΤ συμπέραναν από τους 69 πόντους των ΗΠΑ ότι η Εθνική μας έπαιξε σήμερα τρομερή άμυνα. Μέγα λάθος!

Η Ελλάδα αγωνίστηκε σήμερα με το σύστημα "σταυρός". Δηλαδή, παίζουμε ζώνη και κάνουμε το σταυρό μας να μην μπουν τα σουτ των Αμερικάνων. Οχι παράλογο, αφού στη man to man άμυνα τα αθλητικά προσόντα των Αμερικάνων τούς δίνουν πλεονέκτημα.

Ομως, η ζώνη είναι μία εκ φύσεως παθητική άμυνα. Μπορεί να παίξεις δυναμικά, αλλά δεν γίνεται να καταπιείς τον αντίπαλο. Την επιστρατεύσαμε, γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος να κλέψουμε το ματς. 

Η Εθνική μας, λοιπόν, δεν έπαιξε φοβερή άμυνα, αλλά απλά εφάρμοσε μια ζώνη σε μέτριο προς καλό επίπεδο. Το χαμηλό σκορ των Αμερικάνων οφείλεται κυρίως στα κακά ποσοστά τους. 7/30 τρίποντα  και μάλιστα τα περισσότερα με καλές προϋποθέσεις. Επιπλέον, είχαν 50 ριμπάουντ (40 εμείς), εκ των οποίων τα 13 επιθετικά.

Λαμπρή εξαίρεση στη λιγόψυχη Εθνική μας ήταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο (και ο Θανάσης, ο οποίος, όμως, δεν είναι από τα αστέρια της ομάδας). Ο Γιάννης το θέλει και το δείχνει ξεδιπλώνοντας στο γήπεδο όλες τις αρετές του. Εκανε πάλι double double, αλλά χρειάζεται συνοδοιπόρους στη θέληση.

Οι παίκτες μας πρέπει να καταλάβουν ότι αν δεν τα δώσουν όλα μέσα στο γήπεδο, δεν πρόκειται να νικήσουν. Αυτό σημαίνει να "δαγκώνουν" στην άμυνα, να έχουν καλές επιστροφές και να μην τρώνε αστεία καλάθια, να καθαρίζουν τα ριμπάουντ και να είναι προσηλωμένοι για να μην κάνουν λάθη. Εφόσον αυτά συμβούν, τότε οι Τσέχοι θα έχουν τύχη στο ματς, μόνο αν...σπάσουμε ξανά τα καλάθια.

Υ.Γ. 1: Ξάφνιασε πραγματικά η ωριμότητα των Αμερικάνων απέναντι στη ζώνη. Εξαιρετικές αποστάσεις και passing game, τα οποία φυσικά πιστώνονται στον Γκρεγκ Πόποβιτς.

Υ.Γ. 2: Είναι ανεξήγητος ο παροπλισμός του Μάντζαρη. Ο παίκτης φαίνεται να έχει ξαναβρεί το σουτ του, είναι έμπειρος και μπορεί να ξεκλειδώσει σε δύσκολες στιγμές την Εθνική. 

Υ.Γ. 3: Ο Γιάννης θα ξαναβρεί τοίχος παικτών μπροστά του. Το έκαναν οι Βραζιλιάνοι, το έκαναν οι Αμερικάνοι, είναι βέβαιο ότι θα το κάνουν και οι Τσέχοι. Είναι, όμως, έτοιμος να αντεπεξέλθει και να μοιράσει την μπάλα. Ας μπουν, λοιπόν, επιτέλους τα ελεύθερα σουτ.

Υ.Γ. 4: Τη Δευτέρα, η έναρξη του ματς πρέπει να βρει την Εθνική να πιέζει ασφυκτικά τους Τσέχους από το πρώτο λεπτό σε όλο το γήπεδο. Κάτι λιγότερο από αυτό, θα συνιστά μπασκετική αυτοκτονία.