Ο καπετάν ...Ρίνγκο επέστρεψε και κάνει τρέλες

Ο καπετάν ...Ρίνγκο επέστρεψε και κάνει τρέλες
20 Ιανουαρίου 2011, 10:00
A+ A-
Τον παλιό κακό του εαυτό θυμήθηκε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης.
*Του Χρήστου Παθούλα

Τελικά, δύο  πράγματα δεν κρύβονται με τίποτα: Ο έρωτας και το χούι. Κι αν για έρωτες ο  Γιώργος Βαρδινογιάνης είναι κάπως μεγάλος, τα χούγια του φαίνεται πως δεν  φθείρονται από το χρόνο. Είναι αθάνατα.

Όπως, ήδη, θα  καταλάβατε δεν αναφέρομαι στην αγαπημένη συνήθεια του «καπετάνιου» να τα σπάει  στα μπουζούκια και να ραίνει με λουλούδια τις σέξι τραγουδίστριες (φωτό).  Μιλάω για το ντου που έκανε πρόσφατα σε δημοσιογραφικό μπουθ του ΟΑΚΑ και μας  υπενθύμισε γιατί κάποτε τον αποκαλούσαν Ρίνγκο.

Την έπεσε, λοιπόν,  στον σπίκερ της NOVA και απαίτησε σε έντονο ύφος να διακοπεί η τηλεοπτική  μετάδοση -που ευτυχώς συνεχίστηκε. Γιατί; Δεν του άρεσε –λέει-  η περιγραφή του δημοσιογράφου «που  περιείχε ιδιοτελείς κρίσεις για τα δύο πέναλτι του αγώνα»!


Με πάρα πολύ  μεγάλη –αλλά και παναθηναϊκή- θέληση, θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί την  ένταση της στιγμής ως ελαφρυντικό για τον «καπετάνιο». Ο πρότερος, καθόλου  ήρεμος και με πολλά ντου, βιος του Γιώργου Βαρδινογιάννη, όμως, θα τον διαψεύσει  αμέσως, ενώ οι δηλώσεις του άλλοτε ισχυρού άντρα του Παναθηναϊκού μετά το  συμβάν θα κάνουν τον όποιον υπερασπιστή του να ψάχνει μέρος να κρυφτεί.

Ούτε λίγο ούτε  πολύ, ο καπετάν …Ρίνγκο δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα στο ΟΑΚΑ ότι υπεύθυνοι  για τη βία στα γήπεδα είναι οι δημοσιογράφοι. Επειδή, δηλαδή, ορισμένοι  παράγοντες δημιουργούν στρατούς από χούλιγκανς και η Πολιτεία είναι ανίκανη να  προστατεύσει τον αθλητισμό και τους υγιείς φιλάθλους, φταίνε οι δημοσιογράφοι.

Πολύ βολικό για  κάποιους, γιʼ αυτό θα το ξεπεράσω. Αναρωτιέμαι, όμως: Τι διαφορά έχει η ενέργεια  του Γιώργου Βαρδινογιάννη με εκείνη των χουλιγκάνων που μαχαίρωσαν πριν λίγα  χρόνια τον αθλητικογράφο Αντώνη Συρίγγο κι άλλες παρόμοιες, κάφρικες συμπεριφορές; Το ότι  δεν χύθηκε αίμα, φυσικά δεν είναι απάντηση.

Το τραγικό για το  ελληνικό ποδόσφαιρο και την Ελλάδα γενικότερα, είναι ότι η ιστορία  επαναλαμβάνεται. Όχι μόνο σαν κακόγουστη φάρσα από «φαντάσματα» του  παρεθλόντος, αλλά και σαν τραγωδία για όλους εμάς που ζούμε σʼ αυτή τη χώρα.

Επιστροφή