Ποιητικές εξάρες!

Eξαιρετικός γιατρός, ερασιτέχνης ζωγράφος, αλλά και Mέγας ταβλαδόρος ο Aργύρης Eλληνικός (αριστερά στη φωτο). Πρωταγωνιστεί στο πιο ωραίο παρεάκι, που μαζεύεται συχνά σε καφέ της Xαλκίδας και παίζει τάβλι, μέχρι ...τελικής πτώσεως.

Tο όλο σκηνικό περιγράφει παρακάτω ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος (δεξιά MONO στη φωτο, στη ζωή ΦOYΛ Aριστερά), ο οποίος έχει άλλη ρέντα. Ποιητική...



ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ  «ΜΠΑΚΙ»
                   
Το ραντεβού το σούρουπο δεν έχει απουσία
παίζεται τάβλι τεχνικό με πάθος και ουσία
κληρώνονται οι αντίπαλοι, αρχίζει ο αγώνας
όλοι με όλους, πόλεμος κι ο Γιώργος καταμόνας.
Επίμονα στρεψοδικεί, φοβάται να ρισκάρει,
αρνείται τα διλήμματα και τρέμει να βιδάρει.

Ο Τάκης στον αντίποδα  δεν βρίσκει ενδιαφέρον
άμα δεν έχει ένταση και πλούσιο συμφέρον.
Αγριεύει δαιμονίζεται τα κάνει όλα κώλον,
θέλει να παίζει μόνιμα, ένας, έναντι όλων.
Παίζει τις πιο τρελές ζαριές, απίθανες κινήσεις
αναζητά ανατροπές κι  ακραίες συγκινήσεις.

Μαέστρος ο Δημήτριος, πολυσχιδές ταλέντο
τους οδηγεί με μαστοριά σε ξέφρενο κρεσέντο
και εκεί που όλα κρίθηκαν, διπλό το παιχνιδάκι
φέρνει εξάρες ο Ρουμπής με την ευχή του Τάκη.
Τι στόμα, τι βρομόστομα, μην μελετάς τα ζάρια
μάγε θα γίνει της τρελής, θα γίνουμε κουβάρια.
σηκώνετε και έξαλλος απ΄ την  κακοτυχία
πάει στο ΠΑΚΜΑΝ τρέχοντας για ψυχοθεραπεία.

Κάθεται στην χηρεύουσα ο ιατρός – ζωγράφος,
με ύφος περισπούδαστο, το καφενείο τάφος
αρχίζει με ασόδυο και ο Ρουμπής πεντάρες
«πάρτο στο χέρι σου γιατρέ και γκέλαρε, εξάρες».
Εξάρες η απάντηση στην προτροπή του μάγου
άγαλμα ο κύριος ιατρός, όχι μαρμάρου, πάγου.
η μάχη εξελίσσεται, αρχίζουν να φωνάζουν,
ρίχνει τριάρες ο γιατρός, τα πράγματα αλλάζουν.
«έβαλα βίδο» παίζεται; Δήμος: «εγώ θα παίξω»,
-  « κι εγώ θα παίξω ρε παιδιά, ο Γιώργος πάει έξω».
-  «Μα εγώ δεν παίζω Τάκη μου ». ακούω μια φωνούλα.
-  «Συγνώμη παρεξήγηση τα παίρνω πίσω ούλα».



Παίρνει την θέση του Ρουμπή περιχαρής κι ευδαίμων,
ο Σάββας μεγαλοπρεπής, ερωτικός μα τρέμων
από την πρώτη κλαίγεται « τι γκίνια μ΄ έχει πιάσει»
αυτό το κωλοπαίχνιδο μια μέρα θα με σκάσει.
Τι να σας πω μωρέ παιδιά τι να σας ιστορήσω
δέκα πλατάνια στην σειρά ξεραίνω αν ουρήσω.
Ρίχνει ακόμα μια ζαριά με το δεξί του χέρι
που το στολίζει μπρασελές, κάποια διπλή να φέρει.
Θα ήταν θαύμα, πράγματι καθίσανε εξάρες
«την κόβω» λέει ο Λάζαρος. Βρισίδια και κατάρες.
Σηκώνεται, και έξαλλος, την τύχη καθυβρίζει
με δυο Παπύρου λεξικά την πόρνη την στολίζει.

Σε θέση απογείωσης  μ΄ ολύμπια ψυχραιμία
ο πτέραρχος με προσοχή αλλά και ηρεμία.
Αντίπαλος ο Κίμωνας, δύναμη κι ευρωστία
του κραταιού Ολυμπιακού φύλαγε την εστία
με χέρια σαν φουρνόφτυαρα, με δάχτυλα τανάλια
απέραντα τα στήθια του και η καρδιά βεντάλια.
Ρίχνει και παίζει απαθής με κάποια ραθυμία
κι αντί σχολίων τακτικά πετά μια παροιμία
Θυμόσοφος ο Κίμωνας με την φωνή του μπάσα
«τα ράσα κάνουν τον παπά ή ο παπάς τα ράσα;».
Ορίστε κύριε πτέραρχε βίδο και κόντρα βίδο.
αποχωρώ, δεν δύναμαι, την θέση παραδίδω.

Κάθεται ο καθηγητής, ο Γιάννης το ξεφτέρι
που γράφει και τις οφειλές σ΄ ένα μικρό δεφτέρι.
Παίκτης καλός και ευφυής, στέλεχος της παρέας
« δάσκαλε θα σε καταπιώ, σε βλέπω σάπιο κρέας»
τον προκαλεί ο Κίμωνας, να πάρει τον αέρα
μα δεν μασάει η αλεπού τ΄ ακούει κάθε μέρα.
τεσσάρες πάνε κι έρχονται τριόδυα και ασάκια
παίρνει φωτιά ο καφενές, πέφτουν και δυο τασάκια.
Κι εκεί πάνω στην ένταση ο Λάζαρος και πάλι
« την κόβω λέει την ζαριά, Γιάννη να ρίξεις άλλη».
ο Λάζαρος είναι η ψυχή,  συνεκτικό στοιχείο
πρόσφυγας, ούλτρα ΑΕΚΤΖΗΣ , κι ιστορικό αρχείο.

ο Δήμος τώρα δίδυμο μαζί με τον Σωτήρη
ο ένας ορθολογιστής, ο άλλος χαρακίρι.
παιχτάκι μην τρελαίνεσαι σε βλέπει η κερκίδα,   
θα σου την κάνει ο Δ.Ε.Η.τζής, θα χάσεις την παρτίδα
το τάβλι είναι πλούσιο, χρειάζεται ευστροφία
κρίση και καθαρό μυαλό έμπνευση και σοφία
«Εγώ δεν παίζω να νικώ παίζω για το παιχνίδι
παίζω για την ατμόσφαιρα, κι έχω νικήσει ήδη».
δηλώνει με στεντόρεια  φωνή στην διαπασών
ο Δήμος, το παιχτάκι, ο κύριος Κορασόν.

Τελειώνω, στέλνω από καρδιάς μιαν ευχή και μόνο.
« Να μείνετε παλιόπαιδα και τον καινούργιο χρόνο ».

Με απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό
στην ωραιότερη παρέα της πόλης.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ